بحث:منظور از انتظار به معنای عام چیست؟ (پرسش)
نویسنده: آقای سالاری
پاسخ تفصیلی
اقسام انتظار
- در بین احادیث اسلامی که از طریق شیعه و سنی به دست ما رسیده، اشاره به دو نوع انتظار شده است:
- انتظار عام، که از آن، انتظار فرج به صورت مطلق تعبیر شده است[۱]. انتظار فرج به معنای عام، یعنی انتظار گشایش و امید به آینده و نکوهش یأس و ناامیدی[۲]. در این معنا، مکتب اسلام تلاش کرده است از یکسو، با فضیلت بخشیدن به "انتظار گشایش" و امید به آینده و از سوی دیگر، با نکوهش ناامیدی، دلسردی و دلمردگی، روحیۀ تلاش و تکاپوی سازنده را در افراد جامعه اسلامی زنده نگه دارد و از ایجاد ناامیدی در زندگی شخصی مسلمانان جلوگیری کند. اهتمام اسلام به این معنای عام از انتظار و امید به آینده چنان است که از یک سو، امید به فرا رسیدن گشایش از سوی خداوند در ردیف برترین اعمال شمرده شده و از سوی دیگر، ناامیدی از رحمت خداوند از جمله گناهان کبیره به شمار آمده است[۳].[۴] بنابراین انسان مؤمن هرگز از عنایات و الطاف الهی ناامید نمیشود[۵]. اهتمام آموزههای اسلامی در بیان معنای عام انتظار و امید تا بدان حد بوده که از آن با بلندترین عنوانهای ممکن یاد شده است. برخی روایات آن را برترین عبادت و بندگی میدانند؛ پیامبر اکرم a میفرماید: «"أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ"»[۶].[۷] در همین رابطه امام رضاS فرمود[۸]: «چقدر نیکوست صبر و انتظار فرج، آیا نشنیدهای گفتار خداوند عزوجل را که فرمود: وَارْتَقِبُواْ إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ[۹] و فَانتَظِرُواْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ[۱۰]؛ پس بر شما باد به صبر، زیرا فرج بعد از یأس و ناامیدی است، به راستی کسانی که قبل از شما زندگی میکردند از شما صبورتر بودند».[۱۱] به تعبیر دیگر انتظار عام انتظاری است که متعلق آن عام و مطلق است و به معنای امید و امیدواری به هر نوع مشکل و معضلی اعم از مادی و معنوی، دنیایی و آخرتی و فردی و اجتماعی است[۱۲]. در این زمینه ابنقیم جوزی در کتاب مدارجالسالکین درباره معنای اصطلاحی انتظار عام مینویسد: «انتظار، روحِ فرج است؛ یعنی ملایمت و لذتبخشی و راحت فرج با انتظار حاصل میشود؛ پس انتظار و ترقب فرج، تخفیف سختی انتظار را به همراه دارد؛ به ویژه زمانی که انسان در اوج امیدواری و قطعیت امیدواری است؛پس به راستی اینکه انسان در میان بلا بهرهمند از روح فرج و ملایمت و راحت آن است، از الطاف خفی و گشایش تعجیل یافته است»[۱۳].[۱۴] و یا محمد ابو العلا مینویسد: «انتظار فرج یعنی امیدوار بودن جهت از بین رفتن بلا و اندوه و ترک شکوه پیش غیر خدا و این انتظار به جهت اینکه همراه است با صبر در بلا و تسلیم در قضا، بافضیلتترین عبادت محسوب میشود و واژه فرج که به فتح "فاء" و "راء" است، در فارسی به معنای گشایش است و فرج الله الغم یعنی خداوند غم و سختی را از بین برد»[۱۵].[۱۶] و یا گفته شده: «اصل انتظار فرج از یک اصل کلی قرآنی و اسلامی به نام حرمت یأس از روح الله استنتاج شده است»[۱۷].[۱۸]
- انتظار خاص، که از آن، انتظار ظهور حضرت مهدیS بالخصوص تعبیر گردیده است، این تعبیر عمدتاً در روایات شیعه وارد شده است[۱۹].
تفاوت بین دو نوع انتظار
- بین دو نوع انتظار تفاوت اساسی وجود دارد؛ زیرا کسی که معتقد به اصل فرج است بدون آنکه آن فرج بخش و نجات دهنده را در قید حیات و در کنار خود ببیند واحساس کند و نیز او را ناظر اعمال خود بداند چندان تأثیری در وجود او ندارد. به خلاف کسی که معتقد است اولاً او از ذریۀ پیامبرa است و ثانیاً او موجود است و تمام اعمال و رفتار مردم، خصوصاً شیعیانش در تحت نظر اوست و هنگام گرفتاریها به داد آنها رسیده و آنها را مراعات و مراقبت خواهد نمود، اعتقاد به این چنین منجی و انتظار ظهور چنین شخصی تأثیر بسیاری در روحیۀ انسان منتظر دارد، تأثیری که قابل مقایسه با تأثیر نوع اول از انتظار نیست. شیعه به جهت اعتقاد به این نوع انتظار همیشه در طول تاریخ زنده است و هیچ گاه امید خود را از دست نمیدهد. شیعه همیشه خود را در کنار منجی و مصلح کل احساس میکند[۲۰].
انتظار عام از دیدگاه آیات و روایات
آیات قرآن
بسیاری از آیاتی که در آنها به فضیلت "انتظار" به طور کلی و بدون ذکر متعلق فرج اشاره شده است، به اصل تقویت روحیۀ امید به آینده و مقابله با ناامیدی و بدبینی نسبت به آینده نظر داشتهاند. قرآن کریم، ناامیدی از رحمت خدا را از ویژگیهای کافران میداند و از زبان حضرت یعقوبS چنین نقل میکند: يَا بَنِيَّ اذْهَبُواْ فَتَحَسَّسُواْ مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلاَ تَيْأَسُواْ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لاَ يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ[۲۱][۲۲] و نیز در جای دیگری آمده است: إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا[۲۳] [۲۴]
روایات
- امام علیS در بخشی از روایت مفصلی که در آن به چهارصد مورد از اموری اشاره میکند که برای صلاح دین و دنیای مؤمن شایسته است، پس از سفارش کردن به طلب رزق در میانه طلوع فجر و طلوع شمس میفرماید[۲۵]: «منتظر فرج باشید و از رحمت خداوند ناامید نشوید. به درستی که خوشایندترین اعمال نزد خداوند صاحب عزت و جلال، انتظار فرج است».[۲۶] آن حضرت در بخش دیگری از روایت یاد شده، پس از اشاره به این مطلب که ناشکیبایی هنگام ناگواریها موجب از بین رفتن پاداش انسان میشود، میفرماید[۲۷]: «برترین کارهای انسان، انتظار گشایش از سوی خداست».[۲۸]
- از رسول گرامی اسلامa نقل شده است[۲۹]: «هر کس نسبت به رزق کمی که خداوند به او داده است، خشنود باشد، خداوند نیز نسبت به عبادت عمل کمی که او انجام میدهد، خشنود میشود و انتظار گشایش عبادت است».[۳۰]
- امام صادقS نیز در سفارشهای خود به أبو حنیفه میفرماید[۳۱]: «برترین کارها، انتظار گشایش از خداست».[۳۲]
- امیرمؤمنان علیS در پاسخ به سائلی میفرماید[۳۳]: «کدام مصیبت سختتر است؟ فرمود: مصیبت در دین. کدام عمل پیش خدا محبوبتر است؟ فرمود: انتظار فرج. کدام مردم نزد خدا بهترند؟ فرمود: ترساتر و باتقواترشان و زاهدترشان در دنیا».[۳۴]
- رسول گرامی اسلامa نیز در این مورد میفرماید[۳۵]: «"أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ اِنْتِظَارُ الْفَرَجِ"»[۳۶]. «انْتِظَارُ الْفَرَجِ عِبَادَةٌ»[۳۷]؛ و باز در جایی دیگر میفرماید[۳۸]: «برترین جهاد امت من، انتظار فرج است».[۳۹] و یا میفرمایند[۴۰]: «برترین عبادت، صبر و سکوت و انتظار فرج است».[۴۱]
- مجلسی در "بحارالانوار" از امام صادقS نقل میکند که فرمود[۴۲]: «از دین ائمه پرهیزکاری، عفت، رستگاری و... انتظار فرج همراه با صبر است».[۴۳]
- ترمذی به سندش از رسول خدا (صلی الله علیه و آله ) نقل میکند که فرمود[۴۴]: «از فضل خدا بخواهید زیرا که خداوند سؤالکننده از خود را دوست دارد. و برترین عبادت انتظار فرج است».[۴۵]
- شیخ صدوق از امام جوادS نقل میکند که فرمود[۴۶]: «برترین اعمال شیعیان ما انتظار فرج است. هرکس از این امر اطلاع داشته باشد خداوند به جهت انتظارش گرفتاری را از او برطرف میکند».[۴۷]
نتیجه گیری
- نتیجه اینکه انتظار فرج به معنای عام عبارت از گشایش و نجات شیعه بلکه تمام مظلومین عالم از ظلم و بیعدالتی و شرک و فساد و تبعیض و بیدینی است و از باب اینکه شخص منتظر را مستعد و زمینهساز فرج امام زمانS میکند افضل عبادات است[۴۸].
پانویس
- ↑ ر.ک. رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۲ -۵۴.
- ↑ ر.ک. ربانی خوراسگانی، محمد صادق، بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی در ایران معاصر، ص ۱۹؛ سلیمیان، خدامراد، مؤلفه های انتظار توانمند از نگاه روایات معصومین، ص ؟؟؟
- ↑ ر.ک. دستغیب، سید عبدالحسین، گناهان کبیره، چاپ سیزدهم، ص ۶۸ ـ ۹۱.
- ↑ ر.ک. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۴۵.
- ↑ ر.ک. ربانی خوراسگانی، محمد صادق، بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی در ایران معاصر، ص ۱۹.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص ۲۸۷.
- ↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، مؤلفههای انتظار توانمند از نگاه روایات معصومین، ص؟؟؟
- ↑ محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین، ج ۲، ص ۶۴۵. حدیث ۵: «"مَا أَحْسَنَ الصَّبْرَ وَ انْتِظَارَ الْفَرَجِ أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ «4» فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ فَعَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّهُ إِنَّمَا يَجِيءُ الْفَرَجُ عَلَى الْيَأْسِ فَقَدْ كَانَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ أَصْبَرَ مِنْكُمْ"»
- ↑ «و شما چشم به راه باشید من نیز با شما چشم به راه خواهم بود» سوره هود، آیه ۹۳.
- ↑ «پس چشم به راه (عذاب خداوند) بدارید که من نیز باشم» سوره اعراف، آیه ۷۱.
- ↑ ر.ک. رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۲ -۵۴.
- ↑ ر.ک. الهینژاد، حسین، بررسی و تحلیل انتظار در اهلسنت، ص ۲۶-۲۷.
- ↑ "انْتِظَارُ رُوحِ الْفَرَجِ یَعْنِی رَاحَتَهُ و نَسِیمَهُ وَ لَذَّتَهُ. فَإنَّ انتِظارَهُ وَ مُطالَعَتَهُ وَ تَرَقُّبَهُ یُخَفِّفُ حَملَ الْمَشَقَّةِ ولا سِیَّما عِندَ قُوَّةِ الرَّجاءِ أَوِ الْقَطْعِ بِالْفَرْجِ. فَإِنَّهُ یَجِدُ فِی حَشْوِ الْبَلاءِ مِنْ رُوْحِ الْفَرَجِ وَ نَسِیمِهِ وَ راحَتِهِ: ما هُوَ مِن خَفِیِّ الأَلطافِ، وَ مَا هُوَ فَرَجٌ مُعَجَّلٌابن قیم الجوزی"، الجوزیه، ابن قیم، مدارج السالکین بین منازل ایاک نعبد و ایاک نستعین، ج ۲، ص ۱۶۶.
- ↑ ر.ک. الهینژاد، حسین، بررسی و تحلیل انتظار در اهلسنت، ص ۲۲-۲۴.
- ↑ "انْتِظَارُ الْفَرَجِ أَیْ إِرْتِقَابُ ذَهَابِ الْبَلاَءِ وَ الْحُزْنِ بِتَرْکِ الشِّکایَةِ إِلَی غَیرِهِ تَعالَی وَ کَوْنُهُ أَفْضَلَ الْعِبَادَةِ لِأَنَّ الصَّبْرَ فِی الْبَلاءِ إِنْقِیَادٌ لِلْقَضَاءِ وَ الْفَرَجُ بِفَتْحَتَیْنِ بالفارسیةِ کشایش یُقَالُ فَرَّجَ اللَّهُ الْغَمَّ عَنْهُ أَیْ کَشَفَهُ وَ أَذْهَبَهُ"، آل مبارک، عبدالرحمن، تحفة الأحوذی بشرح جامع الترمذی، ج ۸، ص ۴۶۸؛ أبو العلا، محمد عبدالرحمن بن عبدالرحیم ، تحفة الأحوذی بشرح جامع الترمذی، ج ۸، ص ۴۶۸.
- ↑ ر.ک. الهینژاد، حسین، بررسی و تحلیل انتظار در اهلسنت، ص ۲۲-۲۴.
- ↑ ر.ک. مطهری، مرتضی، قیام و انقلاب مهدی، ص ۷.
- ↑ ر.ک. ربانی خوراسگانی، محمد صادق، بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی در ایران معاصر، ص ۱۹.
- ↑ ر.ک. رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۲ -۵۴.
- ↑ ر.ک. رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۴ -۵۵.
- ↑ «ای فرزندان من! بروید و از یوسف و برادرش خبر گیرید و از رحمت خداوند نومید نگردید که جز گروه کافران (کسی) از رحمت خداوند نومید نمیگردد» سوره یوسف، آیه ۸۷.
- ↑ ر.ک. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۴۵.
- ↑ «به راستی با دشواری، آسانی همراه است،» سوره انشراح، آیه ۶.
- ↑ ر.ک. الهینژاد، حسین، بررسی و تحلیل انتظار در اهلسنت، ص ۲۶-۲۷.
- ↑ خصال، ج ۲، ص ۶۱۶؛ تحف العقول ص ۱۰۶؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۳، ح ۷: «"انْتَظَرُوا الْفَرَجَ وَ لَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ فَإِنَّ أَحَبَّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ انْتِظَارُ الْفَرَج"»
- ↑ ر.ک. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۴۵؛ ربانی خوراسگانی، محمد صادق، بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی در ایران معاصر، ص ۱۹.
- ↑ محمد بن علی بن بابویه ، الخصال، ج ۲، ص ۶۲۱، تحف العقول، ص ۱۱۱: «"أَفْضَلُ أَعْمَالِ الْمَرْءِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل"»
- ↑ ر.ک. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۴۵.
- ↑ مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۲، ح ۳: «"مَنْ رَضِيَ عَنِ اللَّهِ بِالْقَلِيلِ مِنَ الرِّزْقِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ بِالْقَلِيلِ مِنَ الْعَمَلِ وَ انْتِظَارُ الْفَرَجِ عِبَادَة"»
- ↑ ر.ک. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۴۵.
- ↑ مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۲۰۸، ح ۷۷: «"أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنَ اللَّهِ"»
- ↑ ر.ک. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۴۵.
- ↑ «"قالَ فَأَیُّ المَصائِبِ أَشَدُّ قالَ الْمُصِیبَةُ بِالدِّینِ قَالَ فَأَیُّ الأَعْمَالِ أَحَبُّ إِلَی اللَّهُ عزّوجلّ قالَ انْتِظَارُ الْفَرَجِ قَالَ فَأَیُّ النَّاسِ خَیْرٌ عِنْدَ اللَّهِ عزّوجل قَالَ أَخُوهُمْ لِلَّهِ وَ أَعْمَلُهُمْ بِالتَّقَوی وَ أَزْهَدُهُمْ فِی الدُّنْیَا"»، القضاعی، محمد بن سلامه الشهاب، المسند؛ ص ۱۰۳.
- ↑ ر.ک. الهینژاد، حسین، بررسی و تحلیل انتظار در اهلسنت، ص ۲۶-۲۷.
- ↑ الهیثمی، احمد بن حجر ، مجمع الزوائد، ج ۱۰، ص ۱۴۷؛ سیوطی، جلالالدین ، جامع الصغیر، ص ۱۹۲. ۱۹؛ مجلسی، محمدباقر ، بحار الانوار، ج۵۲، ص ۱۲۲و ج ۲، ص ۲۸۷، ح ۲.
- ↑ ر.ک. الهینژاد، حسین، بررسی و تحلیل انتظار در اهلسنت، ص ۲۶-۲۷؛ شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۴۵؛ ربانی خوراسگانی، محمد صادق، بررسی کارکردهای اجتماعی انتظار حضرت مهدی در ایران معاصر، ص ۱۹؛ رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۲ ـ ۵۴.
- ↑ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۵۲، ص ۱۲۲.
- ↑ تحف العقول ص ۳۷.
- ↑ ر.ک. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۴۵.
- ↑ «"أَفْضَلُ الْعِبَادِةِ الصَّبْرُ وَ الصَّمْتُ وَ انْتِظَارُ الْفَرَجِ"»، الحرانی، حسین بن علی بن حسین ابن شعبة، تحف العقول، ص ۲۰۱.
- ↑ ر.ک. رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۲ ـ ۵۴.
- ↑ «"مِنْ دِینِ الْأَئِمَّةِ الْوَرَعُ وَ الْعِفَّةُ وَ الصَّلَاحُ... وَ انْتِظَارُ الْفَرَجِ بِالصَّبْرِ"»، مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۲. ح ۱.
- ↑ ر.ک. رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۲ ـ ۵۴.
- ↑ «"سَلِ اللَّهَ مِن فَضلِهِ فَاِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ أَن یُسْأَلَ. وَ أَفْضَلُ الْعِبادِةِ انْتِظارُ الفَرَجِ"»، ترمذی، ابو عیسی محمد، سنن ترمذی، ج ۵، ص ۲۲۵، ح ۳۶۴۲.
- ↑ ر.ک. رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۲ ـ ۵۴.
- ↑ «"أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِیعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ. مَنْ عَرَفَ هَذَا الْأَمْرَ فَقَدْ فُرِجَ عَنْهُ بِانْتِظَارِهِ"»، قمی(شیخ صدوق)، محمد بن علی بن بابویه ، کمال الدین، ص ۳۸۴. ح ۱.
- ↑ ر.ک. رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۲ ـ ۵۴.
- ↑ ر.ک. رضوانی، علی اصغر، وظایف ما در عصر غیبت، ص ۵۲ -۵۴.