باد

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

یکی از نشانه‌های پیش از ظهور بادی زرد رنگ است که از جانب قبله می‌وزد که دو شب و سه روز تداوم خواهد داشت و به حدی خواهد بود که شب را مانند روز می‌کند... و اولین نشانه‌ها رعد و برق‌های متعدد است و بعد از آن بادی زرد رنگ و سپس بادی دائمی... [۱]. در حدیث دیگری آمده است: زمانی که هم‌جنس‌گرایی در میان مردان و زنان رواج یابد، آنگاه بادی سرخ رنگ از سوی مشرق می‌آید که بعضی را به خاطر گناه و گستاخی‌شان مسخ و بعضی را به زمین فرو می‌برد[۲]. رسول خدا (ص) فرمود: زمانی که فاسقان بر مردم حکومت کنند و شرورها به خاطر شرارتشان مورد احترام قرار گیرند و غنا و موسیقی آشکارا نواخته شود... پس منتظر وزیدن باد سرخ باشید[۳]. یکی دیگر از نشانه‌های آخرالزمان باد سیاه رنگی است که در یک صبح وزیدن می‌گیرد، پس از آن زلزله روی می‌دهد و بغداد اکثراً خراب شده و زیر آوار می‌رود[۴]. در زوراء بادی سرخ رنگ به جنبش می‌آید که مردم را خواهد ترسانید. آنها به نزد علمای خود پناهنده می‌شوند، اما می‌بینند که علمایشان به صورت خوک و بوزینه مسخ شده‌اند و صورت آنها سیاه شده و چشم‌هایشان کبود گشته است[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. ملاحم: ص ۱۲۶.
  2. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۹۹ و کنز العمال: ص ۱۴، ص ۲۲۶.
  3. تحف العقول، ص ۳۱.
  4. بحارالانوار: ج ۵۲، ص ۲۲۰.
  5. ملاحم، ص ۱۴۳.
  6. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۱۳۱.