بحث:ابعاد اخلاقی و تربیتی انتظار فرج چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

*در [[حدیثی]] که از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است، معلوم می‌شود از [[وظایف]] [[زمان غیبت]]، آن است که باید [[ایمان]] داشته باشند و کارهای خیر، انجام دهند نه که دست روی دست بگذارند، و صرفا با لقلقۀ زبان بگویند، ما منتظریم که در این صورت، [[ایمان]] شخص، هیچ سودی نخواهد داشت. آن [[حضرت]]، در معنای [[آیه]] [[شریف]]: وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا»<ref>«خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین می‌گرداند- چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بی‌گمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار می‌دارد» سوره نور، آیه ۵۵.</ref> فرمود: «درباره [[قائم]] و یاران‌اش، نازل شده است»<ref>{{متن حدیث|"قَالَ نَزَلَتْ فِی الْقَائِمِ وَ أَصْحَابِه‏"}}؛ الغیبة النعمانی، ص۲۴۰، ح ۳۵.</ref>. دوران [[دولت مهدی]]، به تعبیر [[قرآن]]، دوران عباد [[صالح]] است، یعنی آنان که صالح‌اند، [[وارث زمین]] می‌شوند. آیا [[انتظار]] این دوران، بدون [[گرایش]] به [[صلاح]] و [[زمینه‌سازی]] برای [[شایستگی]]، درست است، یا انتظاری است کاذب؟ مگر نه این است که ما به [[انتظار]] وعدۀ «[[زمین]] را [[بندگان]] [[صالح]] به [[ارث]] می‌برند» نشسته‌ایم؟ اگر [[منتظر]] این معنا هستیم و انتظاری [[راستین]] داریم، باید نخست، در زمرۀ عباد [[صالح]] درآییم، آنگاه طالب نویدی که به آنان داده‌اند، باشیم؛ زیرا که این نوید را به هرکسی نداده‌اند، بلکه از آن گروهی است که اهل صلاح‌اند. اگر جز این باشد، آن روزگار هم، باز روزگار [[فساد]] و ناشایستگی‌هاست، نه [[شایستگی‌ها]]! این است که نخست باید [[صالح]] باشیم و این است کسی که در [[انتظار ظهور]] [[مصلح]] به سر می‌برد، باید خود [[صالح]] باشد<ref>ر.ک. سهرابی، صادق، با انتظار در خیمه‌اش درآییم، ص؟.</ref>.