بحث:وظیفه مسلمانان درباره اطاعت و نصرت امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۰ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۳۸
، ۲۰ دسامبر ۲۰۱۹←نصرت و یاری امام زمان{{ع}}
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
==[[نصرت]] و [[یاری]] [[امام زمان]]{{ع}}== | ==[[نصرت]] و [[یاری]] [[امام زمان]]{{ع}}== | ||
*اهمیت [[نصرت]] و [[یاری امام]] در [[روایات]] و [[زیارات]] فراوانی تذکر داده شده است. این فراز [[زیارت جامعه کبیره]]: {{متن حدیث|"وَ نُصْرَتِی مُعَدَّةٌ لَکُمْ"}} اشاره به [[یاری امام]] دارد و کلمه "نُصْرَة" یعنی تمام [[قدرت]] و نیروی بدنی و مادی من و هر آن‌چه که در توانم دارم، به [[خدمت]] شماست. چون [[نصرت]] [[ائمه]]{{ع}} تقویت راه آنهاست که راه خدا و [[رسول]] است. [[تجلی]] [[نصرت]] [[خداوند]] در [[یاری دین]] خداست و طبق فرمودۀ [[خداوند متعال]]، ثمرۀ [[نصرت]] [[دین خدا]] این است که مورد [[نصرت الهی]] قرار می‌گیریم<ref>{{متن قرآن|يَأَيهَُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ إِن تَنصُرُواْ اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدَامَكم}}«ای مؤمنان! اگر (دین) خداوند را یاری کنید او نیز شما را یاری می‌کند و گام‌هایتان را استوار می‌دارد» سوره محمد، آیه ۷.</ref> و کسی که خداوند متعال یاورش باشد، غلبه‌ناپذیر می‌گردد<ref>{{متن قرآن|إِن يَنصرُْكُمُ اللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمْ وَ إِن يخَْذُلْكُمْ فَمَن ذَا الَّذِى يَنصرُُكُم مِّن بَعْدِهِ وَ عَلىَ اللَّهِ فَلْيَتَوَكلَِ الْمُؤْمِنُون}}«اگر خداوند یاریتان کند هیچ کس بر شما چیره نخواهد شد و اگر شما را واگذارد پس از او کیست که یاریتان دهد؟ و مؤمنان باید تنها بر خداوند توکل کنند» سوره آل عمران، آیه ۱۶۰.</ref>. بنابراین، [[نصرت]] [[ائمه]] {{ع}} بر هر فرد به [[قدر]] [[توان]] و امکانات واجب است؛ هرکس به هر نحوی که می‌تواند باید در [[مقام]] نصرت آن بزرگواران باشد<ref>ر.ک. حسینی میلانی، سید علی، وظایف امت در برابر امام، ص ۱۰۰.</ref>؛ [[نصرت]] و [[یاری]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و ائمّه هدی {{ع}} یعنی [[اقدام]] کردن و عمل نمودن به دستورهای ایشان و این در زمان‌های مختلف متفاوت است. گاهی [[نظامی]] است، چون [[جهاد]] و [[مبارزه]]. گاهی [[دعا]] و [[صدقه]]، گاهی تشکیل مجلس و ذکر [[فضیلت]] و [[مبارزه]] [[فرهنگی]]... همه باید [[عزم]] و تصمیم داشته باشیم که آن [[حضرت]] را در هر شرایطی [[یاری]] نمائیم<ref>ر.ک. فاضل همدانی، سید یحیی، نشانه‌های قائم آل محمد، ص ۷۵.</ref>، به ویژه در جهت تقویت [[حکومت حضرت مهدی]] {{ع}} که [[امام صادق]] {{ع}} می‌‌فرماید: «نه‌تنها [[اعتقاد به امام زمان]] [[واجب]] است بلکه [[خداوند]] [[یاری]] [[حضرت]] را در [[زمان غیبت]] [[واجب]] گردانیده است»<ref>{{متن حدیث|"رابِطُوا إِمَامَکُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ فِیمَا أَمَرَکُمْ بِهِ وَ افْتَرَضَ عَلَیْکُمْ"}}؛ بحار الأنوار، ج ۲۴، ص ۲۱۷.</ref> و [[یاری]] [[حضرت]] در [[دوران غیبت]] در سه مرحله صورت می‌‌گیرد؛ | *اهمیت [[نصرت]] و [[یاری امام]] در [[روایات]] و [[زیارات]] فراوانی تذکر داده شده است. این فراز [[زیارت جامعه کبیره]]: {{متن حدیث|"وَ نُصْرَتِی مُعَدَّةٌ لَکُمْ"}} اشاره به [[یاری امام]] دارد و کلمه "نُصْرَة" یعنی تمام [[قدرت]] و نیروی بدنی و مادی من و هر آن‌چه که در توانم دارم، به [[خدمت]] شماست. چون [[نصرت]] [[ائمه]]{{ع}} تقویت راه آنهاست که راه خدا و [[رسول]] است. [[تجلی]] [[نصرت]] [[خداوند]] در [[یاری دین]] خداست<ref>ر.ک. موسوی اصفهانی، سید محمد تقی، تکالیف بندگان نسبت به امام زمان، ص۲۲۲-۲۲۵.</ref> و طبق فرمودۀ [[خداوند متعال]]، ثمرۀ [[نصرت]] [[دین خدا]] این است که مورد [[نصرت الهی]] قرار می‌گیریم<ref>{{متن قرآن|يَأَيهَُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ إِن تَنصُرُواْ اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدَامَكم}}«ای مؤمنان! اگر (دین) خداوند را یاری کنید او نیز شما را یاری می‌کند و گام‌هایتان را استوار می‌دارد» سوره محمد، آیه ۷.</ref> و کسی که خداوند متعال یاورش باشد، غلبه‌ناپذیر می‌گردد<ref>{{متن قرآن|إِن يَنصرُْكُمُ اللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمْ وَ إِن يخَْذُلْكُمْ فَمَن ذَا الَّذِى يَنصرُُكُم مِّن بَعْدِهِ وَ عَلىَ اللَّهِ فَلْيَتَوَكلَِ الْمُؤْمِنُون}}«اگر خداوند یاریتان کند هیچ کس بر شما چیره نخواهد شد و اگر شما را واگذارد پس از او کیست که یاریتان دهد؟ و مؤمنان باید تنها بر خداوند توکل کنند» سوره آل عمران، آیه ۱۶۰.</ref>. بنابراین، [[نصرت]] [[ائمه]] {{ع}} بر هر فرد به [[قدر]] [[توان]] و امکانات واجب است؛ هرکس به هر نحوی که می‌تواند باید در [[مقام]] نصرت آن بزرگواران باشد<ref>ر.ک. حسینی میلانی، سید علی، وظایف امت در برابر امام، ص ۱۰۰.</ref>؛ [[نصرت]] و [[یاری]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و ائمّه هدی {{ع}} یعنی [[اقدام]] کردن و عمل نمودن به دستورهای ایشان و این در زمان‌های مختلف متفاوت است. گاهی [[نظامی]] است، چون [[جهاد]] و [[مبارزه]]. گاهی [[دعا]] و [[صدقه]]، گاهی تشکیل مجلس و ذکر [[فضیلت]] و [[مبارزه]] [[فرهنگی]]... همه باید [[عزم]] و تصمیم داشته باشیم که آن [[حضرت]] را در هر شرایطی [[یاری]] نمائیم<ref>ر.ک. فاضل همدانی، سید یحیی، نشانه‌های قائم آل محمد، ص ۷۵.</ref>، به ویژه در جهت تقویت [[حکومت حضرت مهدی]] {{ع}} که [[امام صادق]] {{ع}} می‌‌فرماید: «نه‌تنها [[اعتقاد به امام زمان]] [[واجب]] است بلکه [[خداوند]] [[یاری]] [[حضرت]] را در [[زمان غیبت]] [[واجب]] گردانیده است»<ref>{{متن حدیث|"رابِطُوا إِمَامَکُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ فِیمَا أَمَرَکُمْ بِهِ وَ افْتَرَضَ عَلَیْکُمْ"}}؛ بحار الأنوار، ج ۲۴، ص ۲۱۷.</ref> و [[یاری]] [[حضرت]] در [[دوران غیبت]] در سه مرحله صورت می‌‌گیرد؛ | ||
#مرحله اول: [[شکر قلبی]] [[نعمت]] که همان [[معرفت]] صحیح [[حضرت]] است؛ | #مرحله اول: [[شکر قلبی]] [[نعمت]] که همان [[معرفت]] صحیح [[حضرت]] است؛ | ||
#مرحله دوم: [[شکر زبانی]] [[نعمت]] که [[امام]] را به دیگران معرفی می‌‌نماید؛ | #مرحله دوم: [[شکر زبانی]] [[نعمت]] که [[امام]] را به دیگران معرفی می‌‌نماید؛ | ||