بحث:وظیفه مسلمانان درباره اطاعت و نصرت امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«یکی از عومل مهم در [[تربیت]] و [[خودسازی]]، [[الگو]] قراردادن [[انبیا]] و بزرگان [[دین]] است؛ زیرا با [[الگو]] قراردادن [[رفتار]] آنان، انگیزه لازم برای [[پیروی]] از آنان در افراد به وجود می‌آید و فرد سعی خواهد کرد برای بهره‌مندی از [[رفتار]] [[نیک]] و دستاوردهای مثبت زندگی‌شان، خود را ملزم به [[پیروی]] از آنان کند. با توجه به اهمیت [[الگو]] و [[اسوه]] در [[هدایت]] و [[تربیت]]، [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] متذکر این مطلب می‌شود و از [[مردم]] می‌خواهد انبیای بزرگی چون [[ابراهیم]]{{ع}} و [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} را الگوی خویش قرار دهند. [[خداوند متعال]] درباره [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} می‌فرماید: {{متن قرآن|قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ}}<ref>«بی‌گمان برای شما ابراهیم و همراهان وی نمونه‌ای نیکویند» سوره ممتحنه، آیه ۴.</ref> و در مورد [[رسول اکرم]]{{صل}} که می‌فرماید: {{متن قرآن|لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ}}<ref>«بی‌گمان فرستاده خداوند برای شما نمونه‌ای نیکوست» سوره احزاب، آیه ۲۱.</ref>. طبق این [[آیه]]، مقتضای [[ایمان]] و [[تصدیق]] [[رسالت]] [[رسول اکرم]]{{صل}} آن است که [[مسلمانان]] از [[سیره]] و روش آن [[حضرت]] [[پیروی]] کرده، به او [[تأسی]] نمایند؛ زیرا تمام اهداف و برنامه‌های ایشان صحیح و کامل و بدون [[نقص]] است؛ یعنی لازم است افراد خطوط کلی و مسائل اساسی و راهکارهای عملی [[زندگی]] را از ایشان فرا گیرند و او را در این راستا [[الگو]] قرار دهند. باید [[روحیات]] [[عالی]]، [[استقامت]] و [[شکیبایی]]، [[هوشیاری]] و [[درایت]] و [[اخلاص]] و [[توجه به خدا]] و تسلط بر حوداث و زانو نزدن در برابر [[سختی‌ها]] و مشکلات را از ایشان و سایر [[انبیا]] و [[پیشوایان معصوم]]{{عم}}، فرا گرفت. [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در این زمینه می‌فرماید: "روش [[پیامبر خدا]] برای [[الگوگیری]] شما بسنده است"<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۶۰.</ref>.  

::::::در [[روایات]] نیز بر اهمیت برگزیدنِ [[الگو]] تأکید شده است. امیرالمؤمنین علی{{ع}} می‌فرماید: "[[آگاه]] باشید هر [[مأموم]] و پیروی‌کننده‌ای را [[پیشوایی]] است که از او [[پیروی]] کرده، به [[نور]] [[دانش]] او روشنی می‌جوید"<ref>نهج البلاغه، نامه ۴۵.</ref>. نکته قابل توجه در این [[کلام]] این است که آن [[حضرت]] یکی از [[دلایل]] [[نیازمندی]] [[جامعه]] به [[امام]] را [[ضرورت]] [[الگو]] داشتن و [[الگوپذیری]] بیان کرده است؛ چراکه با [[الگو]] قرار دادن [[امام]] می‌توان از [[هدایت]] و [[راهنمایی]] و به طور اخص از [[نور]] [[علم امام]] بهره‌مند شد. اصولاً [[امام]] را بدین جهت [[امام]] می‌گویند که نمونه و [[الگو]] برای [[مردم]] است. [[علامه طباطبایی]] در این زمینه می‌گوید: "[[امامت]] به این معناست که شخص طوری باشد که دیگران به او [[اقتدا]] کرده و از او متابعت نمایند؛ یعنی گفتار و [[کردار]] خود را مطابق [[کردار]] او بیاورند"<ref>طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج۱، ص۲۷۱.</ref>.  

{{پایان جمع شدن}}