محتوای ندای آسمانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::'''[[امام]] [[زین العابدین]] {{ع}} می‌فرماید:''' "به [[خدا]] [[سوگند]]! این مطلب در [[کتاب خدا]] بسیار صریح بیان شده، آنجا که می‌فرماید: {{متن قرآن|وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ}}<ref> و به روزی گوش فرا دار که بانگ برآورنده از جایگاهی نزدیک، بانگ برآورد روزی که بانگ آسمانی راستین را بشنوند، همان، روز رستخیز است؛ سوره ق، آیه: 41- 42.</ref> گوش فراده، هنگامی که منادی از نقطه نزدیکی ندا سر می‌دهد، آن روز به [[حق]] آن [[صیحه]] را می‌شنوند، که آن روز روز [[خروج]] است<ref>سوره ق، آیه ۴۱-۴۲.</ref>، در روی [[زمین]] احدی باقی نمی‌ماند جز اینکه در برابر این [[بانگ آسمانی]] خاضع و منقاد می‌شود، آنان‌که [[ایمان]] آورده‌اند، [[خداوند]] آنها را روی [[ایمان راسخ]] و [[عقیده]] [[حق]] ثابت و پابرجا نگاه می‌دارد، و این بانگ نخستین است. ولی کسانی که در دل‌هایشان بیماری هست در بانگ دوم دچار [[شک]] و [[تردید]] می‌شوند"<ref>{{متن حدیث|" وَ اللَّهِ إِنَّ ذلِكَ فِي كِتَابِ اللَّهِ لَبَّيْنَ حَيْثُ يَقُولُ: وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ. فَلَا يُبْقِي فِي الْأَرْضِ أَحَدُ إِلَّا خَضَعَ وَ ذِلَّةُ رَقَبَتِهِ لَهَا. وَ يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ عَلِيِّ الْحَقِّ، وَ هُوَ النِّدَاءَ الْأَوَّلِ. وَ يَرْتابَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضُ حِينَ النِّدَاءَ الثَّانِي‏‏‏"}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۹۲؛ غیبت نعمانی، ص ۱۳۸؛ الامام المهدی، ص ۵۷؛ ینابیع المودة، ج ۳، ص ۱۰۹؛ منتخب الاثر، ص ۲۲۰.</ref>»<ref>[[کامل سلیمان|کامل سلیمان]]، [[روزگار رهایی ج۱ (کتاب)|روزگار رهایی]]، ج2، ص 610-618.</ref>.