رضایت: تفاوت میان نسخه‌ها

==رابطه رضایت با هدایت==

*در یک ساختار مفهومی نظام‎مند، وقتی [[علم]] و [[معرفت]] به [[آفریدگار]] هستی‌بخش و جریان [[تدبیر]] او بر [[نظام هستی]] و کیفیت اداره آن توسط خالقِ مدبّر هستی برای افراد [[مؤمن]] حاصل شد، آنان به [[نور]] [[هدایت الهی]] واصل می‌شوند و به [[قضا]] و [[تدبیر]] [[خداوند]] در فرایند زند‌گی به هر کیفیتی که [[راضی]] و خوشنودند و از تاریکی‌های [[سخط]] و ناخوشنودی ایمن هستند. [[قرآن]] [[مقدس]]، این فرایند را این گونه [[تبیین]] فرموده است: {{متن قرآن|يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَيُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَيَهْدِيهِمْ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ}}<ref>«خداوند با آن (روشنایی) هر کسی را که پی خشنودی وی باشد به راه‌های بی‌گزند، راهنمایی می‌کند و آنان را به اراده خویش  از تیرگی ‌ها به سوی روشنایی بیرون می‌آورد و آنها را به راهی راست رهنمون می‌گردد» سوره مائده، آیه ۱۶.</ref>.

*براساس این [[آیه شریفه]] [[قرآن کریم]]، [[پیروی]] از رضای از [[خداوند]] موجب [[خروج]] از ظلمت‌ها و ورود [[انسان]] به وادی [[نور]] و [[هدایت]] و [[صراط مستقیم]] [[رشد]] و کمال خواهد بود. در [[قرآن]] و [[روایات اهل بیت]]{{عم}} دو گونه [[هدایت الهی]] برای [[انسان]] بیان شده است: یکی هدایت‌های عام است که شامل همه [[انسان‌ها]] می‌شود مانند: {{متن قرآن|إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا}}<ref>«ما به او راه را نشان داده‌ایم خواه سپاسگزار باشد یا ناسپاس» سوره انسان، آیه ۳.</ref>. این [[هدایتی]] است که همه [[انسان‌ها]] را در برمی‌گیرد. و دیگری هدایت‌های خاص است که به برخی [[انسان‌ها]] اختصاص دارد. مانند: {{متن قرآن|وَالَّذِينَ اهْتَدَوْا زَادَهُمْ هُدًى}}<ref>«و (خداوند) بر رهیافتگی آنان که رهیافته‌اند می‌افزاید» سوره محمد، آیه ۱۷.</ref>. براین اساس کسانی که از [[هدایت]] عام [[الهی]] استفاده کنند [[خدای متعال]] بر [[هدایت]] آنها می‌افزاید. رضایت و خوشنودی به [[قضا]] و تقدیرات [[الهی]] در [[زندگی]]، [[انسان]] را وارد مرحله [[هدایت]] خاص [[خداوند]] می‌نماید و هنگامی که در میانه [[راه]] با ابهامی مواجه شود، نگرش [[توحیدی]] و منابع [[اعتقادی]] او ابهام‌زُدا و [[هدایت‌گر]] خواهد. در نتیجه چنین [[انسانی]] همواره [[خداوند]] را [[خیرخواه]] و یاری‌گر خود می‌بیند. زیرا، [[ایمان]] دارد که [[خداوند]] [[نظام آفرینش]] را بر اساس خیر و [[عدل]] و [[لطف]] [[آفریده]] است<ref>[[عبدالله نظری شاری|نظری شاری، عبدالله]]، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه امامت و ولایت.</ref>.