جز
جایگزینی متن - 'ثابت' به 'ثابت'
جز (جایگزینی متن - '{{خرد}}' به '{{ویرایش غیرنهایی}}') |
جز (جایگزینی متن - 'ثابت' به 'ثابت') |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
* [[جهانی بودن دعوت پیامبر اسلام]] و عدم اختصاص آن به [[قوم]] یا منطقه خاصی، از اصول روشن [[آیین]] این [[پیامبر]] [[الهی]] است و حتی کسانی هم که [[ایمان]] به آن ندارند میدانند که [[دعوت]] [[اسلام]]، همگانی بوده و محدود به منطقه جغرافیایی خاصی نبوده است<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. | * [[جهانی بودن دعوت پیامبر اسلام]] و عدم اختصاص آن به [[قوم]] یا منطقه خاصی، از اصول روشن [[آیین]] این [[پیامبر]] [[الهی]] است و حتی کسانی هم که [[ایمان]] به آن ندارند میدانند که [[دعوت]] [[اسلام]]، همگانی بوده و محدود به منطقه جغرافیایی خاصی نبوده است<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. | ||
* [[بهترین]] و معتبرترین مدرک برای [[اثبات]] مدعای بالا، [[قرآن کریم]] است که [[حقانیت]] و اعتبار آن در مباحث دیگر، واضح گردید. کسی که یک مرور اجمالی بر این [[کتاب الهی]] بکند با کمال روشنی در خواهد یافت که [[دعوت]] آن، عمومی و همگانی است و اختصاص به [[قوم]] و نژاد و زبان معینی ندارد<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. | * [[بهترین]] و معتبرترین مدرک برای [[اثبات]] مدعای بالا، [[قرآن کریم]] است که [[حقانیت]] و اعتبار آن در مباحث دیگر، واضح گردید. کسی که یک مرور اجمالی بر این [[کتاب الهی]] بکند با کمال روشنی در خواهد یافت که [[دعوت]] آن، عمومی و همگانی است و اختصاص به [[قوم]] و نژاد و زبان معینی ندارد<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. | ||
* [[قرآن کریم]] در [[آیات]] زیادی همه [[مردم]] را با عنوان {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ}}<ref>ر ک: بقره:۲۱؛ نساء:۱و ۱۷۴؛ فاطر:۱۵.</ref> و {{متن قرآن|يَا بَنِي آدَمَ}}<ref>ر ک: اعراف: ۲۶ - ۲۸، ۳۱ و۳۵؛ یس:۶۰.</ref> مورد خطاب قرار داده و [[هدایت]] خود را شامل همه [[انسانها]] {{متن قرآن|النَّاسُ}}<ref>ر ک: بقره:۱۸۵ و ۸۷؛ آل عمران:۱۳۸؛ ابراهیم:۱و ۵۲؛ جاثیه:۲۰؛ زمر:۴۱؛ نحل:۴۴؛ کهف:۵۴؛ حشر:۲۱.</ref> و {{متن قرآن|لِّلْعَالَمِينَ}}<ref>ر ک: انعام:۹۰؛ یوسف:۱۰۴؛ تکویر:۲۷؛ قلم:۵۲.</ref> دانسته است. همچنین در [[آیات]] فراوانی [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} را برای همه [[مردم]] {{متن قرآن|النَّاسُ}} و {{متن قرآن|لِّلْعَالَمِينَ}} | * [[قرآن کریم]] در [[آیات]] زیادی همه [[مردم]] را با عنوان {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ}}<ref>ر ک: بقره:۲۱؛ نساء:۱و ۱۷۴؛ فاطر:۱۵.</ref> و {{متن قرآن|يَا بَنِي آدَمَ}}<ref>ر ک: اعراف: ۲۶ - ۲۸، ۳۱ و۳۵؛ یس:۶۰.</ref> مورد خطاب قرار داده و [[هدایت]] خود را شامل همه [[انسانها]] {{متن قرآن|النَّاسُ}}<ref>ر ک: بقره:۱۸۵ و ۸۷؛ آل عمران:۱۳۸؛ ابراهیم:۱و ۵۲؛ جاثیه:۲۰؛ زمر:۴۱؛ نحل:۴۴؛ کهف:۵۴؛ حشر:۲۱.</ref> و {{متن قرآن|لِّلْعَالَمِينَ}}<ref>ر ک: انعام:۹۰؛ یوسف:۱۰۴؛ تکویر:۲۷؛ قلم:۵۲.</ref> دانسته است. همچنین در [[آیات]] فراوانی [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} را برای همه [[مردم]] {{متن قرآن|النَّاسُ}} و {{متن قرآن|لِّلْعَالَمِينَ}} ثابت کرده است: {{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا }}<ref> بزرگوار است آن (خداوند) که فرقان را بر بنده خویش فرو فرستاد تا جهانیان را بیمدهنده باشد؛ سوره فرقان، آیه:۱.</ref><ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. | ||
*در [[آیه]] فوق، "[[آل]]" بر جمعِ سالم "عالَمین" وارد شده است، و بنابراین قواعد زبان [[عربی]]، [[عمومیت]] را میرساند، یعنی "اَلعالَمِین" به معنای "همه جهانیان" است. لذا در این [[آیه]]، [[بیم]] دهندگی [[قرآن کریم]] برای همه کسانی است که در هر زمان و مکانی تا [[رستاخیز]] میآیند و به زمان، مکان و یا افراد معینی اختصاص ندارد. ازاینرو [[قرآن]]، کتاب جاویدان [[الهی]]، و [[دین اسلام]]، [[دین]] [[ابدی]]، و [[پیامبر اکرم|رسول خدا]]{{صل}} کسی است که این کتاب و [[دین]] را از جانب [[خداوند]] برای همه [[انسانها]] [[ابلاغ]] فرموده است<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. | *در [[آیه]] فوق، "[[آل]]" بر جمعِ سالم "عالَمین" وارد شده است، و بنابراین قواعد زبان [[عربی]]، [[عمومیت]] را میرساند، یعنی "اَلعالَمِین" به معنای "همه جهانیان" است. لذا در این [[آیه]]، [[بیم]] دهندگی [[قرآن کریم]] برای همه کسانی است که در هر زمان و مکانی تا [[رستاخیز]] میآیند و به زمان، مکان و یا افراد معینی اختصاص ندارد. ازاینرو [[قرآن]]، کتاب جاویدان [[الهی]]، و [[دین اسلام]]، [[دین]] [[ابدی]]، و [[پیامبر اکرم|رسول خدا]]{{صل}} کسی است که این کتاب و [[دین]] را از جانب [[خداوند]] برای همه [[انسانها]] [[ابلاغ]] فرموده است<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. | ||
*در [[آیه]] دیگر، شمول [[دعوت]] [[پیامبر اکرم|پیامبر اسلام]] نسبت به هرکسی که از آن مطلع شود مورد تأکید قرار گرفته است. و از سوی دیگر، [[پیروان]] سایر [[ادیان]] را بهعنوان "[[اهل کتاب]]" مورد خطاب و [[عتاب]] قرار داده. و [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} را در مورد آنان تثبیت فرموده، و اساساً [[هدف]] از [[نزول]] [[قرآن کریم]] بر [[پیامبر اکرم]]{{صل}} را [[پیروزی اسلام]] بر سایر [[ادیان]]، شمرده است<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. | *در [[آیه]] دیگر، شمول [[دعوت]] [[پیامبر اکرم|پیامبر اسلام]] نسبت به هرکسی که از آن مطلع شود مورد تأکید قرار گرفته است. و از سوی دیگر، [[پیروان]] سایر [[ادیان]] را بهعنوان "[[اهل کتاب]]" مورد خطاب و [[عتاب]] قرار داده. و [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} را در مورد آنان تثبیت فرموده، و اساساً [[هدف]] از [[نزول]] [[قرآن کریم]] بر [[پیامبر اکرم]]{{صل}} را [[پیروزی اسلام]] بر سایر [[ادیان]]، شمرده است<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]]، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. |