قرقیسیا کجاست و چه حوادثی در آن اتفاق می‌افتد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::منطقه [[قرقیسیا]] بطوری که در معجم البلدان آمده، [[شهر]] کوچکی است در نزدیکی مدخل نهر خابور در رود [[فرات]] و امروز خرابه‌های آن نزدیک [[شهر]] "دیرزور" [[سوریه]] قرار دارد و نزدیک مرزهای سوریه- [[عراق]] است و به مرزهای ترکیه- [[سوریه]] نیز نسبتا نزدیک می‌باشد.

::::::با وجود پیچیدگی و ابهام برخی از جوانب [[نبرد]] [[قرقیسیا]]، همچون انگیزه ایجاد آن و طرف‌های درگیر آن غیر از [[سفیانی]] و پایان آن .. [[روایات]]، وقوع آن را به صراحت و قاطعیت بیان می‌کند و با اوصاف بزرگی آن را [[وصف]] می‌نماید. مانند [[روایت]] ذیل که از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است که فرمود: "همانا [[خداوند]]، در [[قرقیسیا]] سفره پر از طعامی دارد که سروش آسمانی از آن خبر می‌دهد و ندا می‌کند‌ای پرندگان [[آسمان]] و‌ای درندگان [[زمین]] بشتابید برای سیر شدن از گوشت تن [[ستمگران]]"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۶.</ref>

::::::چنانکه [[روایت]] اشاره می‌کند، عرصه [[نبرد]]، بیابان خشک و بی‌آب و گیاه است و آنها اجساد کشتگان خود را [[دفن]] نمی‌کنند و یا قادر به [[دفن]] آنها نیستند، ازاین‌رو پرندگان [[آسمان]] و درندگان زمینی از گوشت لاشه‌های آنها شکم خود را سیر می‌کنند و اینکه سربازان کشته شده نیز ستمگرند زیرا که آنها سربازان [[جباران]] و ستم‌پیشگان می‌باشند. یا اینکه در میان آنها شمار زیادی از افسران و [[فرماندهان]] [[ستمکار]] از دو طرف وجود دارد.

::::::از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] شده که فرمود: "سپس [[سفیانی]] با [[ابقع]] روبرو می‌شود و با یکدیگر [[کارزار]] می‌کنند، [[سفیانی]] او و همراهانش و أصهب را به [[قتل]] می‌رساند. آنگاه هیچ تصمیمی جز حمله به [[عراق]] ندارد [[سپاه]] خود را به [[قرقیسیا]] رسانده و در آنجا وارد [[نبرد]] می‌شود، در این درگیری صد هزار [[ستمگر]] کشته می‌شود .. و [[سفیانی]] لشکری به تعداد هفتاد هزار نفر را به سوی [[کوفه]] گسیل می‌دارد"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۷.</ref>.