|
|
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{نبوت}} | | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = قیامت | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} |
| <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| |
| <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[یوم تبلی السرائر در قرآن]] - [[یوم تبلی السرائر در حدیث]] - [[یوم تبلی السرائر در نهج البلاغه]] - [[یوم تبلی السرائر در کلام اسلامی]] - [[یوم تبلی السرائر در عرفان اسلامی]]</div>
| |
| <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[یوم تبلی السرائر (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| |
|
| |
|
| ==مقدمه== | | == مقدمه == |
| *از نام‌های [[قیامت]] است که در [[قرآن]] به کار رفته<ref>{{متن قرآن|يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ }}؛ سوره طارق، آیه ۹.</ref>. "تبلی" از ماده "[[بلا]]" به معنای [[آزمایش]] و [[امتحان]] است و "سرائر" به معنای حالات و صفات درونی و نیات نهانی می‌آید<ref>شرح و تفسیر لغات قرآن، ۲/ ۳۴۴.</ref>. چون [[رستاخیز]] می‌رسد، پرده‌ها کنار می‌روند و [[اسرار]] [[آدمیان]] هویدا می‌گردند و [[پاکی]] و ناپاکی از سیمای [[آدمیان]] بازشناخته می‌شود. برخی چهره‌ها به [[دلیل]] [[کفر]] به تیرگی می‌گرایند و برخی دیگر از روی [[ایمان]]، سفید می‌شوند و در [[رحمت]] [[خداوند]] جاودانه می‌گردند<ref>{{متن قرآن|يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ وَأَمَّا الَّذِينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِي رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ}}؛ سوره آل عمران، آیه ۱۰۶ و ۱۰۷.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 484.</ref>.
| | از نام‌های [[قیامت]] است که در [[قرآن]] به کار رفته<ref>{{متن قرآن|يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ}}؛ سوره طارق، آیه ۹.</ref>. "تبلی" از ماده "[[بلا]]" به معنای [[آزمایش]] و [[امتحان]] است و "سرائر" به معنای حالات و صفات درونی و نیات نهانی می‌آید<ref>شرح و تفسیر لغات قرآن، ۲/ ۳۴۴.</ref>. چون [[رستاخیز]] می‌رسد، پرده‌ها کنار می‌روند و [[اسرار]] [[آدمیان]] هویدا می‌گردند و [[پاکی]] و ناپاکی از سیمای آدمیان بازشناخته می‌شود. برخی چهره‌ها به دلیل [[کفر]] به تیرگی می‌گرایند و برخی دیگر از روی [[ایمان]]، سفید می‌شوند و در [[رحمت خداوند]] [[جاودانه]] می‌گردند<ref>{{متن قرآن|يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ وَأَمَّا الَّذِينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِي رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ}}؛ سوره آل عمران، آیه ۱۰۶ و ۱۰۷.</ref>. |
| *در برخی [[روایات]] آمده است که مراد از "سرائر" [[اعمال آدمی]] است؛ اعمالی همچون [[نماز]]، [[روزه]]، [[زکات]]، و هر فریضه‌ای دیگر. این بدان سبب است که کمیت و کیفیت [[اعمال آدمی]] در [[دنیا]] [[پنهان]] است و در آن روز [[آشکار]] می‌شود<ref>معناشناسی واژگان قرآن، ۳۱۴.</ref>. در [[قیامت]] نه تنها سرائر [[انسان]] [[آشکار]] می‌شوند، بلکه حقایق [[جهان]] نیز که پوشیده مانده‌اند، خویش را نشان می‌دهند. [[آدمی]] در آن روز، هم [[باطن]] خویش را مشاهده می‌کند و هم [[باطن]] عالم وجود را<ref>آشنایی با قرآن، ۹/ ۲۸.</ref>. در آن روز هیچ چیز در پس پرده نمی‌ماند، موانع مادی همچون کوه‌ها و [[پستی]] و بلندی‌ها از میان می‌روند و [[زمین]] به صورت بیابانی هموار و بی‌پستی و بلندی در می‌آید<ref>{{متن قرآن|فَيَذَرُهَا قَاعًا صَفْصَفًا}}؛ سوره طه، آیه ۱۰۶.</ref>. [[آدمیان]] از [[قبر]] به در می‌آیند و [[زمین]] هر چه را در خویش دارد، بیرون می‌ریزد<ref>{{متن قرآن|وَأَخْرَجَتِ الأَرْضُ أَثْقَالَهَا}}؛ سوره زلزال، آیه ۲.</ref>. [[نامه]] [[اعمال انسان‌ها]] و [[امت‌ها]] گشوده می‌شود و در برابر دیدگان همگان نمایان می‌گردد<ref>{{متن قرآن|وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ}}؛ سوره تکویر، آیه ۱۰.</ref>. اعضای [[بدن]] [[آدمی]] به سخن در می‌آیند و [[زمین]] و زمان دهان به تکلم می‌گشایند و [[گواهان]] [[اعمال]] [[آدمیان]] به [[گواهی]] می‌آیند<ref>پیام قرآن، ۵/ ۹۰.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 484.</ref>.
| |
|
| |
|
| ==منابع== | | در برخی [[روایات]] آمده است که مراد از "سرائر" اعمال آدمی است؛ اعمالی همچون [[نماز]]، [[روزه]]، [[زکات]]، و هر فریضه‌ای دیگر. این بدان سبب است که کمیت و کیفیت اعمال آدمی در [[دنیا]] پنهان است و در آن [[روز]] آشکار می‌شود<ref>معناشناسی واژگان قرآن، ۳۱۴.</ref>. در قیامت نه تنها سرائر [[انسان]] آشکار می‌شوند، بلکه [[حقایق]] [[جهان]] نیز که پوشیده مانده‌اند، خویش را نشان می‌دهند. [[آدمی]] در آن روز، هم [[باطن]] خویش را مشاهده می‌کند و هم باطن عالم وجود را<ref>آشنایی با قرآن، ۹/ ۲۸.</ref>. در آن روز هیچ چیز در پس پرده نمی‌ماند، موانع مادی همچون [[کوه‌ها]] و [[پستی]] و بلندی‌ها از میان می‌روند و [[زمین]] به صورت بیابانی هموار و بی‌پستی و بلندی در می‌آید<ref>{{متن قرآن|فَيَذَرُهَا قَاعًا صَفْصَفًا}}؛ سوره طه، آیه ۱۰۶.</ref>. آدمیان از [[قبر]] به در می‌آیند و زمین هر چه را در خویش دارد، بیرون می‌ریزد<ref>{{متن قرآن|وَأَخْرَجَتِ الأَرْضُ أَثْقَالَهَا}}؛ سوره زلزال، آیه ۲.</ref>. نامه [[اعمال انسان‌ها]] و [[امت‌ها]] گشوده می‌شود و در برابر دیدگان همگان نمایان می‌گردد<ref>{{متن قرآن|وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ}}؛ سوره تکویر، آیه ۱۰.</ref>. اعضای بدن آدمی به سخن در می‌آیند و زمین و [[زمان]] دهان به تکلم می‌گشایند و [[گواهان اعمال]] [[آدمیان]] به [[گواهی]] می‌آیند<ref>پیام قرآن، ۵/ ۹۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۴۸۴.</ref> |
| | |
| | == منابع == |
| {{منابع}} | | {{منابع}} |
| * [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]
| | # [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']] |
| {{پایان منابع}} | | {{پایان منابع}} |
|
| |
| == جستارهای وابسته ==
| |
|
| |
|
| == پانویس == | | == پانویس == |
| {{پانویس}} | | {{پانویس}} |
|
| |
|
| [[رده:مدخل]]
| |
| [[رده:یوم تبلی السرائر]]
| |
| [[رده:نام‌های روز قیامت در قرآن]] | | [[رده:نام‌های روز قیامت در قرآن]] |
