←فرازی از نامه
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
|||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = نهج البلاغه | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[نماز]] نزد [[امام]] از اهمیت و [[ارزش]] بالایی برخوردار است. از اینرو در بخشی از سفارشهای خود، فرمانداران را بهعنوان سفرای خود در سرزمینهای مختلف به [[نماز]] فرا میخواند. [[نماز]] افزون بر جنبههای عبادی فردی از جنبه [[اجتماعی]] نیز برخوردار است. از اینرو [[کارگزار]] خود را به حفظ اوقات [[نماز]] سفارش میکند. در عین حال سفارش میکند که هنگام [[نماز]]، همه افراد را در نظر بگیرد و بهگونهای [[نماز]] نخواند که افراد [[ناتوان]] از [[نماز]] بازمانند که این امر، خود، موجب [[فتنه]] و [[تباهی]] میشود. | |||
== | افزون بر [[سید رضی]]، [[ثعالبی]] نیز با اندک [[اختلاف]] در [[روایت]]، این [[حدیث]] را در کتاب الاعجاز و الایجاز [[روایت]] میکند. | ||
== فرازی از [[نامه]] == | |||
اما بعد، نماز ظهر را تا زمانی با [[مردم]] بگزارید که سایه [[آفتاب]] به [[قدر]] جای خفتن بزی شود و نماز عصر را زمانی با ایشان بگزارید که [[آفتاب]] سفید باشد و تابنده و از روز آن [[قدر]] مانده باشد که در آن دو فرسنگ راه [[توان]] پیمود. [[نماز]] [[مغرب]] را تا زمانی با آنها بگزارید که [[روزهدار]]، [[روزه]] میگشاید و حاجی روانه مِنی میشود و [[نماز]] عشا را زمانی با ایشان بگزارید که شفق پنهان شود تا ثلثی از شب بگذرد. نماز صبح را زمانی با ایشان بگزارید که هر کس صورت دیگری را تواند [[شناخت]] و [[نماز]] را در حد [[توان]] ناتوانترینشان بهجای آرید، که موجب فتنهانگیزیشان نشوید<ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۲]]، ص۷۹۶ ـ ۷۹۷.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۱۸: | خط ۲۲: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:نامههای نهج البلاغه]] | ||