ابدال چه کسانی هستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::و آنچه که نظریه مرحوم [[محدث قمی]] را تایید می‌کند، آنکه در برخی [[روایات]]، عده‌ای از زنان را جزو [[ابدال]] شمرده‌اند<ref>فردوس الاخبار ج ۱، ص ۱۱۹.</ref> و یا اینکه گفته شده: هر کس چند ویژگی در او باشد، جزو [[ابدال]] شمرده خواهد شد<ref>همان، ج ۲، ص ۸۴.</ref> و یا در پاسخ اینکه [[ابدال]] از کجا به این مرتبه رسیده‌اند؟ گفته شده: به وسیله [[جود]] و سخا و [[نصیحت]] و [[خیرخواهی]] [[مسلمانان]]<ref>المعجم الکبیر، ج ۱۰، ص ۲۲۴.</ref>. که همه اینها دلالت بر این دارد که [[ابدال]] غیر [[معصومان]] {{عم}} می‌باشند.

::::::و ممکن است در حال حاضر بر خادمان و گروه سی نفری از همراهان [[حضرت مهدی]] {{ع}} منطبق شود. چنانچه [[علامه مجلسی]] از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود: {{عربی|"لَا بُدَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ عُزْلَةٍ وَ لَا بُدَّ فِي عُزْلَتِهِ مِنْ قُوَّةٍ وَ مَا بِثَلَاثِينَ مِنْ وَحْشَةٍ"}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۳.</ref>؛ "[[صاحب الزمان]] {{ع}} را به ناچار غیبتی است و در آن [[غیبت]]، [[قدرت]] و قوت برای او لازم است که در آن زمان به وسیله سی نفر از همراهانش از [[وحشت]] و تنهایی بیرون می‌آید، که با تعداد [[ابدال]] کاملاً سازگار است"»<ref>[[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۴۱-۱۴۷.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

:::::*«اینان از [[یاران حضرت مهدی]] در [[شام]] هستند که در هنگام [[ظهور]] [[حضرت]] خود را به [[مکه]] می‌رسانند و با آن [[حضرت]] [[بیعت]] می‌کنند<ref> المجالس السنیه، جزء ۵، ص ۶۹۹؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۷ و ۳۳۴.</ref>. معنا [[ابدال]]، چنانکه مرحوم [[طریحی]] در "مجمع البحرین" می‌گوید: آنها جمعی از صالحان‌اند که همواره در [[زمین]] هستند، وقتی یکی از آنها فوت کرد، [[خداوند]]، بدل او شخص [[صالح]] دیگری را می‌گذارد. اینها ۴۷ نفر در [[شام]] و یا سی نفر در جای دیگر هستند<ref> مجمع البحرین (ماده بدل).</ref>.

:::::بنابراین، [[ابدال]]، مردان [[صالح]] و [[مخلص]] و کامل روی [[زمین]] هستند، ضمناً شخصی از [[امام رضا|حضرت رضا]]{{ع}} در مورد [[ابدال]] پرسید، آن جضرت فرمود: [[ابدال]]، اوصیای [[پیامبران]] هستند<ref> سفینة البحار (ماده بدل).</ref>. در [[کلام]] [[امام علی|علی]]{{ع}} فرمود: {{عربی|اندازه=140%|"الأَبْدالُ‏ بالشَّامِ‏، و النُّجَباءُ بِمِصْرَ، و العَصَائِبُ‏ بالعِراقِ"}}<ref> مجمع البحرین (ماده عصب).</ref>»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۳۹ - ۲۴۰.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::در [[روایات اسلامی]] آمده است: ایشان گروهی از [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} در [[شام]] هستند <ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۴۷۶؛ شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۰۸؛ مسند ابی یعلی، ج ۱۲، ص ۲۷۰؛ صحیح ابن حبان، ج ۱۵، ص ۱۵۹؛ ابن ابی شیبه، کتاب المصنف، ح ۱۹۰۷۰؛ صنعانی، المصنف، ح ۲۰۷۶۹</ref> و [[هنگام ظهور]] آن حضرت، خود را به [[مکه]] رسانده با ایشان [[بیعت]] می‏‌کنند. البته در برخی [[روایات]]، "[[ابدال]]" همان [[اوصیا]] معرفی شده‏‌اند. از [[خالد بن هیثم فارسی]] [[نقل]] شده است که به [[امام رضا]]{{ع}} عرض کرد: "[[مردم]] [[اعتقاد]] دارند که بر روی [[زمین]] ابدالی هستند؛ ایشان کیانند؟» حضرت فرمود: راست می‌‏گویند. [[ابدال]] همان [[اوصیا]] هستند که [[خداوند]] سبحانه و تعالی ایشان را بدل [[پیامبران]] قرار داد؛ وقتی که [[نبوت]] با [[پیامبر اسلام]]{{صل}} به پایان رسید.  

::::::درباره ویژگی این افراد گفته شده است: آنان [[راهبان]] شب و شیران روز هستند. دل‏هایشان چون فولاد سخت است که میان [[رکن و مقام]]، با آخرین [[ذخیره الهی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} [[بیعت]] می‌‏کنند<ref>{{عربی|" صَدَقُوا الْأَبْدَالُ‏ هُمُ‏ الْأَوْصِيَاءُ جَعَلَهُمُ‏ اللَّهُ‏ فِي‏ الْأَرْضِ‏ بَدَلَ‏ الْأَنْبِيَاءِ إِذَا رَفَعَ‏ الْأَنْبِيَاءَ وَ خَتَمَ‏ بِمُحَمَّد‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ طبرسی، الاحتجاج، ج ۲، ص ۴۳۷</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص ۳۱.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::معنی [[ابدال]] چنان‌که مرحوم [[طریحی]] در مجمع البحرین می‌گوید: آنها جمعی از [[صالحان]] می‌باشند، که همواره در [[زمین]] هستند، وقتی‌ یکی از آنها فوت کرد، [[خداوند]] بدل او شخص [[صالح]] دیگر را می‌گذارد، اینها چهل یا هفتاد نفر در [[شام]] هستند و یا سی نفر در جای دیگر<ref>مجمع البحرین (ماده بدل).</ref>.

::::::بنابراین اینها مردان [[خالص]] و کامل و [[صالح]] روی [[زمین]] هستند. ضمناً ناگفته نماند: شخصی از [[امام رضا|حضرت رضا]]{{ع}} در مورد [[ابدال]] پرسید، آن حضرت {{ع}} فرمود: [[ابدال]]، اوصیای [[پیامبران]] هستند<ref>سفینة البحار، ماده بدل.</ref>»<ref>[[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۵۱.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::و اما در [[روایات]] معتبره [[شیعه]] از [[ابدال]] ذکری نشده. فقط‍‌ از [[خالد بن هیثم فارسی]] که از حیث [[وثاقت]] [[مجهول الحال]] است آمده که وی از [[امام رضا|حضرت رضا]] {{ع}} پرسید: [[مردم]] بر این عقیده‌اند که در [[زمین]]، ابدالی وجود دارند، این‌ها کیانند؟ حضرت فرمود: راست می‌گویند. [[ابدال]] اوصیایند که [[خداوند]] چون [[انبیاء]] را از [[زمین]] برداشت، این‌ها را بدل آنها قرار داد<ref>سفینة البحار، ماده بدل. </ref>. در مجمع البحرین آمده که [[ابدال]] قومی باشند که [[خداوند]]، [[زمین]] را به وجود آنها استوار دارد و آنها هفتاد نفرند. چهل تن آنها در [[شام]] و سی نفر دیگر در جاهای دیگرند؛ چون یکی از آنها بمیرد، فرد دیگری به جای او بیاید<ref>مجمع البحرین، ماده بدل. </ref>.  

::::::در [[بحارالانوار]] نیز آمده است که: از [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در [[شام]] هستند که [[هنگام ظهور]] حضرت، خود را به [[مکه]] می‌رسانند و با آن حضرت [[بیعت]] می‌کنند<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۷. </ref>»<ref>[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۵۳.</ref>.

{{پرسمان دسته‌بندی‌های یاران امام مهدی}}