چرا تعیین وقت ظهور را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::#ایجاد [[یأس]] و [[ناامیدی]] به سبب عدم [[تحقق ظهور]] در وقت تعیین شده.

:::::#ایجاد بدبینی نسبت به اصل [[ظهور]].

:::::#ایجاد بدبینی به [[شخصیت امام]] در اثر عدم [[تحقق ظهور]].

:::::#[[قساوت]] قلب‌ها.

:::::#برگشتن [[مردم]] [[سست ایمان]] از [[دین]].

:::::#تعجیل و شتاب کردن در امر [[فرج]].

:::::#عوام‌فریبی در اثر هوی و [[هوس]].

:::::#توهم و خیال‌پردازی.

:::::#عدم تطبیق صحیح آثاری که براثر قدرت‌های روحی و ریاضت‌ها به دست می‌آورند. یعنی چیزهایی را در [[آینده]] [[پیش‌بینی]] می‌کنند، اما در تطبیق آنها اشتباه نموده و [[خیال]] می‌کنند [[ظهور]] است. لذا وقتی تعیین می‌کنند.

:::::#[[تکذیب]]: [[محمد بن مسلم]] گوید: [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: {{متن حدیث|"يَا مُحَمَّدُ مَنْ أَخْبَرَكَ عَنَّا تَوْقِيتاً فَلَا تَهَابَنَّ أَنْ تُكَذِّبَهُ فَإِنَّا لَا نُوَقِّتُ لِأَحَدٍ وَقْتاً"}}<ref>«ای [[محمد]]، هر کس از جانب ما به تو خبر دهد که ما وقتی برای [[ظهور]] تعیین کرده‌ایم، بی‌مهابا و [[ترس]] او را [[تکذیب]] کن. زیرا ما برای هیچ کس [حتی [[خواص]]] وقتی تعیین نمی‌کنیم.» نعمانی، الغیبة، ص ۲۸۹، فی النهی عن التوقیت و التسمیة.</ref>. نکته قابل توجه این است که در [[روایت]] آمده است: "بی مهابا او را [[تکذیب]] کن" از این [[تفسیر]] به خوبی بر می‌آید که نباید شخصیت زده شد. [[ابهت]] و بزرگی افراد نباید [[مانع]] [[تکذیب]] شود. هر کس با هر [[مقام]] و جایگاهی که دارد اگر برای [[ظهور]] وقتی معین کرد، بایستی [[تکذیب]] گردد<ref>گاهی حرف‌هایی از برخی بزرگان و علما نقل می‌شود که نشانگر توقیت است، در حالی که با کمی تحقیق معلوم می‌گردد این مطلب صرفاً شایعه بوده و هیچ پایه و اساسی ندارد. یعنی آن بزرگواران اصلاً چنین چیزی نگفته‌اند.</ref>.

:::::#[[نزدیک دانستن ظهور]] همراه با [[تسلیم]]. راه چاره این است که [[انسان]] [[ظهور]] را نزدیک بداند، هر لحظه [[منتظر ظهور]] باشد و با این حال، [[تسلیم]] [[اراده]] و [[امر الهی]] باشد و هیچ امری، پرده [[صبر]] او را ندرد که: {{متن حدیث|"نَجَا الْمُقَرِّبُونَ"}}<ref>کلینی، الکافی، ج ۳، ص ۱۳۱.</ref> و {{متن حدیث|"نَجَا الْمُسَلِّمُونَ"}}<ref>کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۶۸.</ref>.

:::::#روشنگری و [[تبیین]] [[علما]] و [[اندیشمندان]] [[دینی]]»<ref>[[محمد صابر جعفری|جعفری، محمد صابر]]، [[اندیشه مهدویت و آسیب‌ها (کتاب)|اندیشه مهدویت و آسیب‌ها]]، ص ۴۷-۵۲.</ref>.

:::::#بیان زمان [[ظهور]]، گم‌راه کردن [[مردم]] و سوق دادن آنان به [[نادانی]] است و مشمول آیاتی همچون {{متن قرآن|وَلاَ تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ}}<ref>«چیزی را که به آن علم نداری، دنبال مکن»؛ اسرا، آیه ۳۶.</ref> می‌شود.

:::::#زمان [[ظهور]]، امری [[مقدس]] است و به گونه طبیعی، دستاویز کسانی قرار می‌گیرد که در صدد سوءاستفاده از امور [[مقدس]] برای پیشبرد مقاصد [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] که در صدد سوءاستفاده از امور [[مقدس]] برای پیشبرد مقاصد [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] خود هستند و لازم است که از این آسیب و خلل، پیشگیری شود.

:::::#تعیین زمان‌های متعدد برای [[ظهور]] و روشن شدن نادرستیِ آنها، سبب [[ناامیدی]] توده مردمی می‌شود که با [[امید]] و [[آرزو]]، به زودی به عنوان "روز [[موعود]]" چشم دوخته‌اند<ref>ر.ک: [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۸ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج ۸، ص ۱۵۹–۱۶۰.</ref>»<ref>[[محمد باقری‌زاده اشعری|باقری‌زاده اشعری، محمد]]، [[از امام مهدی بیشتر بدانیم (کتاب)|از امام مهدی بیشتر بدانیم]]، ص۱۰۸.</ref>.

:::::#اینکه [[تاریخ]] و [[وقت ظهور]] [[حضرت]] را به طور دقیق و تفصیلی معین کنیم که در فلان سال، و فلان ماه و فلان روز خواهد بود. این احتمال [[باطل]] است، زیرا در هیچ روایتی به آن اشاره نشده است و مضافاً به اینکه در برخی از [[احادیث]] تعیین کننده [[وقت ظهور]] مورد [[لعن]] قرار گرفته است.

:::::#اینکه موعد [[ظهور]] به نحو اجمال تعیین گردد، به اینکه بگوییم: هر گاه [[خداوند]] [[اراده]] کند آن [[حضرت]] [[ظهور]] خواهد کرد. این احتمال به طور حتم اشکالی نداشته و صحیح است.

:::::#اینکه از طریق قواعد حساب و [[جفر]]، به طور اجمال یا تفصیل به [[زمان ظهور]] [[حضرت]] [[علم]] پیدا کرده و از آن خبر دهیم. این احتمال گر چه در برخی [[روایات]] به آن اشاره شده<ref> بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۰۶، ح ۱۳</ref> ولی از [[سند]] معتبری برخوردار نیست. خصوصاً آنکه [[تاریخ]] [[ظهور]]، ممکن است مورد [[بدا]] واقع شود.

:::::#اینکه مطابق برخی از [[روایات]] به طور کلّی و اجمال به [[زمان ظهور]] آن [[حضرت]] اشاره گردد: [[طبرسی]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] کرده که: {{عربی|لاَ يَخْرُجُ اَلْقَائِمُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِلاَّ فِي وَتْرٍ مِنَ اَلسِّنِينَ سَنَةِ إِحْدَى أَوْ ثَلاَثٍ أَوْ خَمْسٍ أَوْ سَبْعٍ أَوْ تِسْعٍ}}<ref>قائم در سال وتر (فرد) ظهور خواهد کرد، سال یک یا سه یا پنج یا هفت یا نه» اعلام الوری، ج ۲، ص ۲۸۶؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۲۹۱، ح ۳۶</ref>. و نیز به [[سند]] خود از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] کرده که فرمود: به اسم [[قائم]] در شب بیست و سوّم ماه [[رمضان]] ندا داده خواهد شد و در [[روز عاشورا]] [[قیام]] خواهد کرد، و آن روزی است که [[امام حسین|حسین بن علی]] در آن روز به [[شهادت]] رسید<ref>{{عربی|ینادی باسم القآئم فی لیله ثلاث وعشرین من شهر رمضان ویقوم فی عاشورآء، وهو الّذی قتل فیه الحسین بن علی علیهما السلام ....}}؛ اعلام الوری، ج ۲، ص ۲۸۶؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۲۹۱، ح ۳۶</ref>.

:::::#در هیچ روایتی به وقت دقیق و حتی غیر دقیق [[ظهور]] اشاره نشده است.

:::::#از آنجا که زمان [[ظهور]] ممکن است به جهت شرایطی تغییر پیدا کند و به تعبیری متعلق [[بداء]] واقع شود و ما از آن اطلاعی نداشته باشیم، لذا نباید از [[زمان ظهور]] خبر دهیم، گر چه [[انسان]] ممکن است از راه‌های غیر عادی به یک پرده از قضایا [[علم]] حاصل نماید.

:::::#گاهی با برخی از خبرها نسبت به [[ظهور]] که در خارج هم تحقق نیافته است [[مردم]] به اصل [[ظهور]] بدبین می‌شوند و اصل واقعه از دید آنان بی اعتبار می‌گردد.

:::::#برخی از [[روایات]]، از [[توقیت]] و معین کردن [[وقت ظهور]] [[نهی]] نموده‌اند»<ref>[[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی ‎اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۴۲۰، ۵۵۱.</ref>.