عصمت در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عصمت''' که در لغت به معنای بازداری و نگهداری یا مصونیت و برکنار بودن تعریف شده، در اصطلاح نیز به همین معنا به کار برده و گفته‌اند: عصمت به معنای محفوظ بودن شخص [[معصوم]] از [[گناه]] است و به همین دلیل آن را به [[پاکدامنی]] و [[ناآلودگی]] معنا کرده‌اند. اما درباره چیستی و مراتب یا گستره آن اختلاف‌نظر وجود دارد؛ برخی از [[دانشمندان علوم اسلامی]] [[حقیقت عصمت]] را [[نیروی درونی]] [[عقلی]] یا [[ملکه نفسانی]] برخاسته از [[لطف الهی|لطف]] و [[تفضل الهی]]، [[علم لدنی]]، [[اراده]] و [[انتخاب]] یا مجموع عوامل طبیعی، [[انسانی]] و [[الهی]] [[معصوم]] دانسته‌اند.