بازماندگان واقعه کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام حسین | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}

== سخنی درباره [[اسیران]] و بازماندگان [[واقعه کربلا]] ==

== [[اسیران]] [[مرد]] [[بنی هاشم]] ==

# [[حسن بن حسن]] {{ع}}، معروف به [[حسن مُثنّا]]. وی فرزند [[امام حسن]] {{ع}} و همسرش، [[فاطمه دختر امام حسین]] {{ع}} بوده است؛

== اسیران [[زن]] بنی هاشم ==

# [[زینب کبرا]] {{س}} دختر [[امیر مؤمنان]] {{ع}}؛

# [[ام کلثوم دختر امیر مؤمنان]] {{ع}}. وی، «[[زینب صغرا]]» نیز نامیده شده و پدرش امیر مؤمنان {{ع}} است؛ ولی ظاهرا مادرش [[فاطمه زهرا]] {{س}} نیست؛ زیرا اُمّ کلثومی که دختر فاطمه زهرا {{س}} است، بنا بر مشهور، در [[زمان حیات امام حسن]] {{ع}} از [[دنیا]] رفته است؛

# [[فاطمه دختر امام علی]] {{ع}}. وی که «[[فاطمه صغرا]]» نیز نامیده شده، [[همسر]] [[ابو سعید بن عقیل]] بوده که در جریان [[کربلا]] به [[شهادت]] رسیده است. وی از [[راویان]] حوادث کربلاست. احتمال دارد [[خطبه]] منسوب به [[فاطمه بنت الحسین]] {{ع}} از او باشد، چنان که محتمل است [[کنیه]] او اُمّ کلثوم بوده و امّ کلثومِ حاضر در کربلا، همو باشد. [[وفات]] وی و [[سکینه بنت الحسین]] {{ع}}، [[سال ۱۱۷ هجری]] گزارش شده است؛

# [[فاطمه دختر امام حسن]] {{ع}}؛

# [[فاطمه دختر امام حسین]] {{ع}}؛

# [[سکینه دختر امام حسین]] {{ع}}؛

# [[رباب]]، [[همسر امام حسین]] {{ع}}.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۶۷۶.</ref>

== بازماندگان از غیر بنی هاشم ==

# [[عقبة بن سمعان]]. وی، [[غلام]] رَباب، همسر امام حسین {{ع}} بوده است. [[شیخ طوسی]] او را در زمره [[یاران امام]] {{ع}} آورده است. او در تمام مسیر، همراه امام {{ع}} بوده و از [[راویان]] مشهور واقعه کربلاست<ref>ر. ک: دانشنامه امام حسین {{ع}}، ج۳، ص۴۴۱، ح۹۸۴؛ ج۴، ص۹، ح۱۰۰۰؛ ج۵، ص۷ (بخش هفتم / فصل ششم / عنداللّه بن مطیع)، و ص۴۰۳ (بخش هشتم / فصل یکم / دیدار امام {{ع}} و ابن سعد میان دو لشکر)؛ ج۶، ص۲۹، ح۱۵۸۳؛ ص۱۰۳، ح۱۶۲۴ و....</ref>. پس از [[واقعه کربلا]] دستگیر و بازجویی شد و وقتی گفت «من برده‌ام»، او را رها کردند. نام او در [[زیارت رجبیه]] آمده است؛

# [[ضحاک بن عبداللّه مشرقی]]. وی که از گزارشگران حادثه کربلاست همراهیِ خود با [[امام]] {{ع}} را مشروط به مفید بودن، کرده بود و پس از آنکه مشخّص شد که [[سرنوشت]]، چیزی جز [[شهادت]] نیست، این موضوع را با امام {{ع}} در میان گذاشت. امام {{ع}} هم موافقت فرمود که اگر می‌تواند، خود را از حلقه محاصره [[دشمن]]، خارج کند. بدین‌سان، وی فرار را بر [[همراهی با امام]] {{ع}} و شهادت برگزید؛

# [[مسلم بن رباح]]. [[غلام]] [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} و منشی ایشان بود بر پایه برخی از گزارش‌ها، وی در [[روز عاشورا]]، در کنار امام {{ع}} بوده؛ ولی احتمالاً به دلیل برده بودن، در [[امان]] مانده است؛

# غلام [[عبدالرحمان بن عبد ربه انصاری]]. او، [[روایتگر]] ماجرای تنویر<ref>تنویر: نوره کشیدن.</ref> امام {{ع}} و برخی یارانش، و نیز [[شوخی]] کردن [[یاران امام]] {{ع}} با یکدیگر در صبح عاشوراست. وی در واپسین ساعات [[واقعه عاشورا]] از صحنه [[نبرد]] دور شد.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۶۷۷.</ref>

[[رده:امام حسین]]