یحیی بن سلیم مازنی در تاریخ اسلامی

مقدمه

یحیی فرزند سلیم مازنی^[۱] از قبیله تمیم، مردی شجاع و دلیر و کارزار بود^[۲] بود و در روز عاشورا پس از عبدالرحمان بن عبدالله یزنی^[۳] و به قولی پس از سوید بن عمرو^[۴] به میدان رفت و آیه شریفه ذیل را تلاوت کرد: إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ^[۵].^[۶] عازم میدان شد و این رجز را می‌‌خواند:

لَأَضْرِبَنَّ الْقَوْمَ ضَرْباً فَيْصَلًا		ضَرْباً شَدِيداً فِي‏ الْعِدَا مُعَجَّلًا
لَا عَاجِزاً فِيهَا وَلَا مُوَلْوِلًا		وَلَا أَخَافُ الْيَوْمَ مَوْتاً مُقْبِلًا

دشمنان را با شتاب و با ضربه شدید و تمام کننده می‌‌زنم، نه عجزی از خود نشان خواهم داد و نه از مرگی که به ناچار خواهد آمد می‌‌ترسم.

او پیوسته بدون ترس از شهادت، به جناح چپ و راست سپاه دشمن یورش برد و بسیاری از نیروی دشمن را از پای درآورد و سرانجام به فیض شهادت نائل آمد^[۷].^[۸]

↑ مازنی: منسوب است به مازن که نام قبیله‌ای است از تمیم، و مازن به معنی تخم مورچه است. (انساب، ج۵، ص۱۶۳ و ۱۶۵)
↑ روضة الشهداء، ص۲۹۹، کتابفروشی اسلامیة.
↑ مناقب، ج۴، ص۱۱۱؛ الفتوح، ج۵، ص۱۹۴؛ مقتل الحسین S خوارزمی، ج۲، ص۲۱، انوار الهدی.
↑ جلاء العیون، ص۶۷۰.
↑ «بی‌گمان نمازم و نیایشم و زندگیم و مرگم از آن خداوند پروردگار جهانیان است» سوره انعام، آیه ۱۶۲.
↑ روضة الشهداء، ص۲۹۹، کتابفروشی اسلامیة؛ یاران پایدار، ص۷۸.
↑ ر. ک: مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۰۲؛ بحار الأنوار، ج۴۵، ص۲۴ و معجم رجال الحدیث، ج۲۰، ص۵۵.
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۶۱۸.