حضرت ایوب علیه السلام
مقدمه
از پیامبران الهی از نسل حضرت اسحاق که مادرش دختر حضرت لوط بود. او را رومی یا عرب تبار گفتهاند که در جنوب فلسطین میزیست. دارای فرزندان و اموال فراوانی بود، امّا خداوند همه را از او گرفت و به انواع گرفتاریها، رنجها و بیماریها مبتلایش ساخت، امّا در همه آن بلاها که جنبه امتحان داشت، صبور بود و ایمان و توکّل خود را از دست نداد و شکایت نکرد و پیوسته خدارا شکر میکرد. سرانجام خداوند جوانی و جمال و تندرستی را به او برگرداند، تا دوباره به هدایت مردم بپردازد.
قرآن کریم بارها از او و صبر و عبادتش یاد کرده است: ﴿وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَلا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ﴾[۱].
"صبر ایّوب" مَثلی است که برای تحمّل و بردباری بسیار بیان میشود[۲].
ولادت و نیاکان
پدر و مادر
نام و نسب
کنیهها و القاب
خاندان و فرزندان
آل ایوب
شمایل و صفات ظاهری
صفات و ویژگیهای شخصیتی
صبر ایوب
قوم و محل سکونت
قوم ایوب
سرگذشت تاریخی
نبوت و رسالت
امامت و ولایت
علم ویژه الهی
عصمت
فضایل و مناقب
سیره
اصحاب
مخالفان و دشمنان
رحلت و محل دفن
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ و دستهای گیاه در کف بگیر و با آن (یکبار همسرت را) بزن و سوگند مشکن؛ به راستی ما او را شکیبا یافتیم. نیکو بنده بود که اهل بازگشت (و توبه) بود؛ سوره ص، آیه: ۴۴.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۴۱.