حبیب بن عمرو طائی اجئی
آشنایی اجمالی
وی از تیره أجأ، از قبیله طیء است که منسوبین به آن تیره را «أجئی» گویند[۱]. ابن سعد در بخشی که از نامه‌های رسول خدا(ص) یاد می‌کند از هشام کلبی از قول جمیل بن مرثد نقل می‌کند مردی از قبیله أجأ که نامش حبیب بن عمرو بود، پیش پیامبر آمد. رسول خدا، برای او این نامه را مرقوم فرمود: این نامه‌ای است از محمد رسول خدا، برای حبیب بن عمرو که از قبیله أجأ است و برای مسلمانان قوم او، که هر کس نماز را برپا دارد و زکات را بپردازد، اموال و آبش از آن اوست، چه ساکن شهر و روستا باشد یا بادیه نشین، بر این موضوع پیمان خدا و رسولش است[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۹۴؛ کحاله، معجم المؤلفین، ج۱، ص۶؛ أجأ نام یکی از دو کوه طی است که به ساکنان کنار آن کوه را أجئیون گفته‌اند.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۱۴؛ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۲۰؛ احمدی میانجی، علی، مکاتیب الرسول، ج۳، ص۴۲۵.
- ↑ داداش‌نژاد، منصور، مقاله «حبیب بن عمرو طائی اجئی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۵۳۲.