عبدالله بن ابی سفیان بن حارث

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Hosein (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۳۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ابوالهیاج، عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم الهاشمی، نام مادرش «فقمه» یا «نسمه» دختر همام بن ارقم اسدی، صحابی و پدرش پسر عمو و برادر رضاعی پیامبر(ع) بود[۱]؛ و از آن حضرت(ص) نقل حدیث کرده است.

وی شاعر بوده و اشعاری نیز در مدح امام علی(ع) سروده است. عبدالله پس از شنیدن عیب‌جویی و طعن عمروعاص بر بنی‌هاشم وی را مورد عتاب و سرزنش قرار داد[۲].

آورده‌اند که وی پس از وفات رسول الله(ص) به امام علی بن ابی‌طالب(ع) گروید و همراه آن حضرت در جنگ‌ها شرکت جُست و سپس به امام حسین(ع) پیوست و با آن حضرت(ع) در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید[۳].[۴]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. الاصابة، ج۷، ص۱۵۱.
  2. الاصابه، ج۴، ص۱۰۱-۱۰۲؛ مجالس المؤمنین، ج۱، ص۲۰۰-۲۰۱؛ رمز المصیبه، ج۲، ص۱۶۱-۱۶۲؛ یاران پایدار، ص۱۰۰.
  3. یاران پایدار، ص۲۰۰.
  4. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۲۲۸-۲۲۹.