ثمامه بن مثنی

مقدمه

ثُمامه از یاران با وفای امیرالمؤمنین(ع) و از کسانی است که همراه آن حضرت در جنگ جمل جنگید و به درجه رفیع شهادت نائل آمد. امیرمؤمنان(ع)، در یکی از نامه‌هایش به والی خود در کوفه^[۱]، از شهادت ثمامه بن مثنی و دیگر یاران خود نام می‌برد و چنین می‌نویسد: "از بنده خدا علی امیرالمؤمنین، اما بعد، همانا در نیمه جمادی الآخره (سال ۳۶ قمری) در بصره با گروهی از بصریان روبه رو شدیم و جمعی از ما و جمع کثیری از آنها کشته شدند. بعضی از افراد ما که به شهادت رسیدند، عبارتند از: ثمامة بن مثنی، هند بن عمرو، علباء بن هیثم، سبحان و برادرش زید دو فرزند صوحان و محدوج"^[۲].
اظهار تأسف امام(ع) از شهادت ثمامه و دیگر یاران آن حضرت، حکایت از توجه خاص امام(ع) به ایشان دارد.^[۳]

↑ در الجمل، ص۳۹۸، نامه امیرالمؤمنین(ع) به ام هانی خواهرش می‌باشد و نام محدوج «بنی مجدوع» آمده است.
↑ تاریخ طبری، ج۴، ص۵۴۲ و الجمل، ص۳۹۷.
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۶۳-۲۶۴.