حریث بن جابر حنفی بکری

مقدمه

حُریث فرزند جابر حنفی بکری، از مخلصين اصحاب على(ع)^[۱] و از فرمانداران و حاکمان شرقی کشور اسلامی از جانب حضرت بود. وی در زمان فرمانروایی‌اش در آن بلاد، دو دختر یزدجرد پادشاه ایران را به مدینه فرستاد و حضرت حسین(ع) یکی از دختران را که نامش شهربانو بود به ازدواج خود در آورد و امام چهارم حضرت زین العابدین(ع) از وی به دنیا آمد و دختر دیگر را محمد بن ابی بکر اختیار کرد و از او قاسم بن محمد بن ابی بکر به دنیا آمد. از این‌رو فرزند محمد بن ابی بکر با امام زین العابدین(ع) پسر خاله هستند^[۲].
وی در صفین در رکاب امیرالمؤمنين(ع) مخلصانه و مردانه جنگید و اشعاری در این نبرد سرود و از جانب حضرت فرمانده نیروهای لازم بصره در صفین بود^[۳]. و در همین جنگ، با عبیدالله بن عمر بن خطاب به مبارزه پرداخت و او را به قتل رساند. اشعاری از عبيدالله بن عمر، حریث بن جابر و صلتان عبدی به جای مانده است که دلالت بر این امر دارد^[۴].^[۵]

حمایت حریث از امام(ع) در ادامه نبرد

در جنگ صفین، پس از آن‌که جمعی به دستور معاویه قرآن‌ها بر سر نیزه‌ها کردند و بعضی از اصحاب امیرمؤمنان(ع) مخالفت خود را با ادامه جنگ اعلام نمودند، حریث در حمایت از حضرت خواستار ادامه نبرد با معاویه شد و بعد از سخنان روشن‌گرانه حضرت علی(ع) برخی از رؤسای قبایل برخاستند و مطالبی گفتند از جمله حریث برخاست و گفت: ای مردم! همانا علی(ع) جانشین پیامبر خدا(ص) است، لذا فرمان و دستور با او است، در حالی که او پیشوا و فرمانروای سپاه است، پس باید از او اطاعت کنید، به خدا سوگند علی(ع) امروز چیزی از آنان قبول نمی‌کند، جز آنکه دیروز همان را به آنها پیشنهاد داده بود و حال اگر بر آنان رد کند و خواسته آنها را نپذیرد شما با وی مخالفت می‌کنید و کسی که با علی مخالفت کند، او به جاهلیت بازگشته یا مغرور شده است، پس هرکس با ما مخالفت کند، بین ما و او چیزی جز شمشیر نخواهد بود^[۶].
این سخنان خالصانه وی که حکایت از ایمان او به راه و سیره امیرالمؤمنین(ع) داشت، در دل سپاهیان حضرت اثر نکرد و اصرار جمعی از نیروهای جاهل و نادان و تحریک منافقان، بر ترک جنگ، کار را بر امیرالمؤمنین(ع) سخت کرد و ناچار تن به حکمست داد.^[۷]

منابع

ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی

پانویس

↑ رجال طوسی، ص۳۹، ش۲۶.
↑ ارشد مفید، ج۲، ص۱۳۷.
↑ وقعة صفين، ص۲۰۵.
↑ وقعة صفين، ص۲۹۹ و ۳۰۰.
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۳۴-۴۳۵.
↑ وقعة صفين، ص۴۸۵.
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۳۵-۴۳۶.

[1] رجال طوسی، ص۳۹، ش۲۶.

[2] ارشد مفید، ج۲، ص۱۳۷.

[3] وقعة صفين، ص۲۰۵.

[4] وقعة صفين، ص۲۹۹ و ۳۰۰.

[5] ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۳۴-۴۳۵.

[6] وقعة صفين، ص۴۸۵.

[7] ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۳۵-۴۳۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]