احمد بن محمد بن عقیل بن ابی طالب

مقدمه

با آنکه نسب‌شناسان برای محمد بن عقیل بن ابی طالب فرزندی به نام «احمد» ذکر نکرده‌اند^[۱]، مامقانی وی را از فرزندان او قلمداد کرده و مادرش را «اُمِّ‌ولد»^[۲] دانسته است^[۳].

احمد در روز عاشورا با خواندن رجز زیر به دشمن حمله برد:

الْيَوْمَ ابلو حَسْبِي وَديني		بصارم تَحْمِلُهُ يميني
احمي بِهِ عَنْ سَيِّدِي وَديني		ابن عَلِيِّ الطَّاهِرِ الْأَمِينِ^[۴]

امروز، نژاد و کیش خود را با شمشیر دستم معرفی کرده و با آن از دین و سرورم، پسر علیِ پاک و امین دفاع می‌کنم».

وی در این نبرد دلیرانه پیکار کرد. گروهی از دشمن را مجروح ساخت و شماری را به خاک افکند. سرانجام، اسبش پی شد و در محاصره‌ای سنگین به شهادت رسید^[۵]^[۶]

↑ ر.ک: جمهرة انساب العرب، ص۶۹؛ المجدی، ص۳۰۸؛ نسب قریش، ص۸۵.
↑ ام‎ولد، به کنیزی گفته می‌شود که از مولای خود فرزند داشته باشد.
↑ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۰۳.
↑ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۰۳، برخی این رجز را با اندکی تفاوت به احمد بن محمد هاشمی نسبت داده‎اند. (مناقب، ج۴، ص۱۱۴.)
↑ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۰۳.
↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۹۰.