عبدالله بن وهب همدانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

عبدالله‌ بن وهب، یکی از سربازان تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.

مقدمه

عبدالله بن وهب در روز عاشورا و پس از شهادت یاران و اصحاب ابا عبدالله(ع) بر پیکر ایشان اسب دواند و با عمود آهنین پیکر‌هایشان را پاره پاره کرد.

به دستور مختار ثقفی دستگیر شد و در ملاء عام گردن او را زدند و در آتش سوزاندند.[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶–۲۰۰۰ میلادی، ج۶، ص۴۰۹؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۶، ص۵۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۲۴۰؛ تاریخ قم، قمی، حسن‌بن محمد، ترجمه حسن‌بن علی قمی، تهران: انتشارات توس، ۱۳۶۱ شمسی. ص۲۸۸.
  2. محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۶۵.