معلی بن معلی
مقدمه
بنا به نقل برخی مقتلنگاران از ابومخنف، معلّی بن معلّی[۱] از شهیدان کربلا است؛ که به شجاعت و دلاوری در جنگها معروف بود[۲].
وی در روز عاشورا به میدان رفت و این رجز را خواند:
اَنَا المعلّي و انَا بْنُ البَجَلي | ديني عَلَی دینَ حُسَیْنِ بْنِ عَلي | |
اَضْرِبُکُمْ بِصارِم لَمْ یَفَلِ | وَ اللّهُ رَبّي حافِظِي مِنْ زَلَلِ | |
وَ ناصِري ثُمَّ مُزَکیّ عَمَلي | یَوْمَ مَعادي وَ بِهِ تَوَکُّلي[۳] |
- من معلّی پسر بَجَلی هستم دین و آیین حسین بن علی(ع) دارم با شمشیر بّرنده شما را میزنم پروردگار من خداست و مرا از لغزشها حفظ میکند و یاریم مینماید و در قیامت کارهایم را پاک خواهد کرد و توکل من به اوست.
او سپس بر آن قوم حمله برد و پیوسته جنگید و ۲۴ تن از سپاه خصم را به خاک افکند. سرانجام دستگیرش کردند و نزد ابن سعد بردند. ابن سعد خطاب به او گفت: چه سرسختانه و نیکو مولایت حسین(ع) را یاری کردی! سپس دستور داد او را به شهادت رساندند[۴].[۵]
منابع
- جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ ناسخ التواریخ نام او را معلی بن علی نقل کرده است و رجز دیگری را به او نسبت داده (ناسخ، ج۲، ص۳۱۰-۳۱۱).
- ↑ اکلیل المصائب، ص۱۶۶؛ اکسیر العبادات فی اسرار الشهادات، ج۲، ص۳۴۲؛ تذکرة الشهداء، ص۱۳۲.
- ↑ اکسیر العبادات فی اسرار الشهادات، ج۲، ص۳۴۲.
- ↑ اکسیر العبادات فی اسرار الشهادات، ج۲، ص۳۴۲؛ نیز اکلیل المصائب، ص۱۶۶؛ تذکرة الشهداء، ص۱۳۲.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۶۳-۳۶۴.