معارف و عقاید ۱ (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۲۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
معارف و عقاید ۱
زبانفارسی
نویسندگانمحمد تقی سبحانی؛ رضا برنجکار
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات انتشارات مرکز مدیریت حوزه علیمه قم|انتشارات انتشارات مرکز مدیریت حوزه علیمه قم]][[رده:انتشارات انتشارات مرکز مدیریت حوزه علیمه قم]]
محل نشرقم، ایران
سال نشر۱۳۹۶ ش
شابک۹۷۸-۶۰۰-۷۵۵۰-۲۵-۰
شماره ملی۵۰۰۰۹۰۲

معارف و عقاید ۱، جلد دوم از مجموعه پنج جلدی معارف و عقاید با زبان فارسی به بررسی عقاید کلام شیعه امامیه، شیعه، عقاید، پرسش‌ها و پاسخ‌ها، اصول دین و... می‌پردازد. این مجموعه اثر محمد تقی سبحانی و رضا برنجکار می‌باشد و انتشارات مرکز مدیریت حوزه علیمه قم انتشار آن را به عهده داشته است[۱]

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «علم کلام دانشی است که به عقاید و معارف اعتقادی دین اسلام می‌پردازد و ضمن استخراج این عقاید از منابع اسلامی، به توضیح و اثبات آنها پرداخته و به شبهات مربوط به این عقاید پاسخ می‌دهد.

  • موضوع علم کلام، معارف اعتقادی است نه احکام عملی و اخلاقی اسلام. عقاید و معارف به آن دسته از آموزه‌های اسلامی می‌گویند که هدف اصلی از بیان آنها، باور و ایمان است مانند اصل توحید. اهمیت هر علمی به مباحثی است که در آن علم مورد بحث قرار می‌گیرد چنانکه گفته شد، علم کلام درباره عقاید دینی بحث می‌کند. حال باید دید اهمیت عقاید دینی تا چه اندازه است؟
  • با اندک تاملی می‌توان دریافت که انسان مجموعه‌ای از اعتقادات و عملکردها است. عملکردها غالبا از اندیشه‌ها و باورها سرچشمه می‌گیرد و اعتقادات به منزله شالوده‌ای است که بنای رفتارهای انسان بر آنها گذاشته شده است. شاید بتوان گفت که تمام اعمال انسان، به گونه‌ای ریشه در باورها و عقاید او دارد. از این رو، علم کلام که به عقاید و اندیشه‌های آدمی می‌پردازد، اهمیتش بیش از علومی است که به رفتارهای انسان مربوط می‌شود.
  • از منظر دیگری نیز می‌توان به اهمیت علم کلام پی برد. هر انسانی خواهان سعادت و نیک‌بختی خویش است و مکاتب گوناگون بشری، جملگی ادعا می‌کنند که می‌توانند انسان را به سعادت خویش برسانند، اما روشن است که هیچ مکتبی مانند دین الهی نمی‌تواند ضامن سعادت حقیقی انسان باشد، زیرا خداوندی که خالق انسان است بهتر از هر کسی می‌داند که چه برنامه‌ای به سعادت انسان می‌انجامد. از سوی دیگر زمانی که خداوند و پیامبرش برای انسان اثبات نشود، نمی‌تواند به دین و برنامه سعادت بخش آن دست یابد. اثبات خداوند و اوصاف او و نیز شناسایی راهنمایان الهی و اموری از این قبیل، توسط دانش کلام به انجام می‌رسد. بنابراین، بدون علم کلام و اعتقادات اسلامی نمی‌توان به برنامه سعادت انسان دست یافت[۱].

کتاب‌های وابسته

دربارهٔ پدیدآورندگان

پانویس

دریافت متن کتاب

پیوند به بیرون