آل عقیل
مقدمه
- جمعی از فرزندان عقیل، چه فرزندان خود او یا نوههایش از شهدای کربلا و حماسه آفرینان نهضت حسینی بودند که جان خویش را فدای امام کردند. پیشتر نیز مسلم بن عقیل، فدای دین خدا و راه حسین شده بود. دو تن از پسران مسلم از شهدای کربلا بودند. این حماسه آفرینان از نسل ابوطالب که عموزاده خویش، سید الشهدا(ع) را یاری کردند عبارتند از: عبد الله بن مسلم، محمد بن مسلم، جعفر بن عقیل، عبد الرحمان بن عقیل، محمد بن عقیل، عبد الله الاکبر، محمد بن ابی سعید بن عقیل، علی بن عقیل و عبدالله بن عقیل. این نه نفر، که برخی شان فقیه و عالمی بزرگ بودند، هر کدام پس از نبردی شورانگیز، به شهادت رسیدند. روز عاشورا نیز که فرزندان عقیل به میدان میرفتند، امام دعایشان میکرد و کشندگان آنان را لعن کرده و آل عقیل را به مقاومت دعوت میکرد و به بهشت مژده میداد «اَللّهُمَ اقْتُلْ قاتِلَ آل عقیل... صبراً آل عقیل اِنَّ مَوْعِدَکمُ الْجَنَّة»[۱] و به خاطر این فداکاریها بود که پس از عاشورا، امام زین العابدین(ع) به خانواده آنان بیشتر عاطفه و لطف نشان میداد و آنان را بر بقیه برتری میداد، وقتی از او در اینباره میپرسیدند، میفرمود: من رفتار و عملکردشان را روز عاشورا با ابا عبدالله به یاد میآورم و دلم به حالشان رقت و عطوفت مییابداز این رو، امام سجاد(ع) با اموالی که مختار پس از خروج، به آن حضرت داد، خانههایی برای آل عقیل ساخت که حکومت اموی آنها را خراب کرده بود[۲][۳]
منابع
پانویس
- ↑ حیاة الامام الحسین، ج ۳، ص ۲۴۹
- ↑ حیاة الام زین العابدین، ج ۱، ص ۱۸۶
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۲.