از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها ) ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۳ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.
مقدمه اجتثاث : ریشه‌کن کردن[۱] [۲] ﴿ وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ ﴾ [۳] قرآن کریم شرک و اعتقادات مشرکان را به درختی تشبیه می‌کند که هیچ اصل و ریشه‌ای نداشته و از بیخ کنده شده است. مراد از این تشبیه آن است که هیچ میوه و ثمری برای چنین اعتقادات و مبانی و نهادهایی که بر آن استوار شده‌اند، غیر از بدی و پلیدی متصور نیست[۴] [۵] منابع پانویس
↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۸۷.
↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۲، ص۱۲۶؛ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۲.
↑ «و مثل کلمه‌ای پلید چون درختی پلید است که از روی زمین ریشه‌کن شده باشد، آن را هیچ پایداری نیست» سوره ابراهیم، آیه ۲۶.
↑ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۲، ص۵۲-۵۳؛ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۰.
↑ نظرزاده، عبدالله ، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم ، ص:۴۶-۴۷۷.
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اجتثاث است. اجتثاث از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اجتثاث در قرآن - اجتثاث در حدیث - اجتثاث در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبط