دمدمه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۷ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

هلاک‌ کردن[۱]، از بین ‌بردن و از جای برکندن[۲]، عذاب و هلاک همگانی.

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا[۳].

قوم ثمود با کشتن شتر صالح که در آن همه مردم همداستان شدند، به یک طغیان دسته جمعی و همگانی دست زدند؛ ازاین‌رو عذاب الهی نیز عذابی فراگیر و هول‌انگیز بود که آنان را هلاک کرد و شهرها و آبادی‌هایشان را از جای برکند[۴].

واژه دَمْدَمَ از اصطلاحاتی است که قرآن کریم جهت بیان غضب الهی در ارتباط با مخالفان و دشمنان انبیا و رسولان الهی به کار می‌برد. مجموعه‌ای از این اصطلاحات، به مؤاخذه و عقاب دنیایی که از سنن و قوانین الهی است، اشاره دارند.[۵]

منابع

پانویس

  1. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۶۰.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۱۸.
  3. «اما آنان او را دروغزن شمردند و آن (شتر) را پی کردند؛ خداوند هم آنان را به گناهشان یکسره نابود ساخت و (با خاک) یکسان کرد» سوره شمس، آیه ۱۴.
  4. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۳۰، ص۲۶۴-۲۶۵.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۸۴-۲۸۵.