عروه غفاری

عروه غفاری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عروه غفاری در تاریخ اسلامی - عروه غفاری در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

تنها کسی که وی را شهید کربلا قلمداد کرده صاحب ینابیع المودة است که می‌نویسد: پس از عون بن عبدالله بن جعفر، «عروه غفاری» که پیری کهن سال بود و در جنگ‌های بدر و حنین و صفین شرکت کرده بود به میدان رفت. امام حسین (ع) به وی فرمود: ای پیرمرد خداوند، از تو قبول فرماید! آنگاه عبدالله رجز زیر را سرود:

قَدْ عَلمت حَقّاً بنو غَفّار		وَخَنْدَفٍ ثُمَّ بَنُو نَزّارِ
بِنُصْرَتي لِاَحْمَدِ المُخْتارِ		وَآلِهِ السّاداتِ وَالْاَبْرارِ
صَلِّي عَلَیْهِمْ خالِقُ الاَشْجارِ		رَبُّ البَرايا خالِقُ الاطْيارِ

فرزندان قبیله غفار، خندف و نیز نزار می‌دانند که من یاری کننده احمد مختار و خاندان بزرگوار و نیکوی وی هستم. که به وجود آورنده درختان و پرندگان و آفریدگار جهان بر آن‎ها درود می‌فرستند.

و جنگید و پس از به هلاکت رساندن بیست و پنج نفر از سواران دشمن به شهادت رسید .

منابع

1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا