علی بن ابراهیم بن هاشم قمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ابوالحسن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی محمدی از محدثان مشهور شیعی است که نامش در سند بیش از ۷۱۴۰ روایت آمده است. [۱] او از محدثانی همچون پدرش ابراهیم بن هاشم قمی محمدی، احمد برقی و ابن عقده روایت کرده است. افرادی همانند ثقه الاسلام کلینی، ابو محمد حسن بن حمزه علوی و محمد بن علی ماجیلویه از محضرش بهره برده و از وی روایت نقل کرده‌اند. [۲]

او محدث، مفسر، فقیه و اخباری بوده و در کتب رجالی شیعه وی را مورد اعتماد و صحیح المذهب دانسته‌اند. [۳] او از راویانی هست که تألیفات فراوانی دارد. وی در اواسط عمر نابینا شد و تاریخ درگذشت وی نامعلوم است؛ ولی حمزه بن قاسم در سال ۳۰۷ هجری از وی روایت نقل کرده است. [۴] تألیفات او عبارت‌اند از: المناقب، اختیارالقرآن، قرب الاسناد، [۵] الناسخ والمنسوخ، التفسیر، الشرائع، الحیض، التوحید والشرک، فضائل امیرالمؤمنین (ع)، المغازی، الانبیا، رسالة فی معنا هشام ویونس، جوابات مسائل سأله عنها محمّد بن بلال معروف به المشذر. [۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. معجم رجال الحدیث ۱۱ / ۱۹۳ ـ ۲۱۰.
  2. جامع الرواة ۱ / ۵۴۵.
  3. الفهرست (الطوسی) ۸۹.
  4. تنقیح المقال ۲ / ۲۶۰.
  5. الفهرست (الندیم) ۲۷۷.
  6. رجال (النجاشی) ۲ / ۸۶.
  7. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۲ ص۳۰۳.