عمرو بن قیس مشرقی در معارف و سیره حسینی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

وی همراه پسر عمویش در منزلگاه قصر مقاتل با امام حسین (ع) دیدار کرد. امام او را به نصرت خویش فراخواند، لیکن هم او و هم پسر عمویش بهانه آوردند که: پیرمردیم و بدهکار و عیالمند، کالا‌های مردم نیز در دست ماست. نمی‌دانیم چه خواهد شد؟ می‌ترسیم امانت مردم تباه شود! بدین گونه به امام، پاسخ سرد و ردّ دادند. حضرت نیز از آنان خواست که بروند، تا ندای یاری خواهی حضرت را در کربلا نشنوند، چون هر که مظلومیّت و تنهایی امام را ببیند و صدایش را بشنود امّا پاسخ ندهد و یاری نکند، سزاوار است که خداوند او را در دوزخ افکند[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۳۶۹؛ بحار الانوار، ج۴۵، ص۸۴.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۵۶.