عمرو بن قیس مشرقی در معارف و سیره حسینی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

وی همراه پسر عمویش در منزلگاه قصر مقاتل با امام حسین (ع) دیدار کرد. امام او را به نصرت خویش فراخواند، لکن هم او و هم پسر عمویش بهانه آوردند که: پیرمردیم و بدهکار و عیالمند، کالا‌های مردم نیز در دست ماست. نمی‌دانیم چه خواهد شد؟ می‌ترسیم امانت مردم تباه شود! بدین گونه به امام، پاسخ سرد و ردّ دادند. حضرت نیز از آنان خواست که بروند، تا ندای یاری خواهی حضرت را در کربلا نشنوند، چون هر که مظلومیّت و تنهایی امام را ببیند و صدایش را بشنود امّا پاسخ ندهد و یاری نکند، سزاوار است که خداوند او را در دوزخ افکند[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۳۶۹؛ بحار الانوار، ج۴۵، ص۸۴.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۵۶.