یا دهر اف لک

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

اشعاری است که امام حسین (ع) آنها را مکرّر بر زبان جاری کرد. امام سجاد (ع) که بیمار بود و در خیمه، حضرت زینب او را پرستاری می‌کرد، اینها را شنید، فهمید که خبر از شهادت می‌دهد، گریست. زینب هم شنید و گریه کرد. امام حسین (ع) او را دلداری داد و به بردباری سفارش کرد[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۰۱.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۵۰۸.