دلدل

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۴۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حدیث امامت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

دلدل نام مرکب حضرت علی(ع)، استری سفید رنگ که رسول خدا(ص) به آن حضرت بخشیده بود.[۱][۲].


مقدمه

  • ماده استری سفید که رنگ آن به سیاهی مایل بود و یکی از حاکمان مصر در اسکندریه (مقوقس) برای پیامبر فرستاده بود، رسول خدا(ص) هم آن را به علی(ع) بخشید.(...) معنای دلدل، یعنی در حال رفت و آمد و بی‌قراری. به علی(ع) گفتند: چرا اسب‌سوار نمی‌شوی، در حالی که بسیاری در تعقیب تواند؟ فرمود: اسب برای تعقیب یا فرار است، من نه آن را که بگریزد تعقیب می‌کنم و نه از آنکه روی می‌آورد، روی‌گردان می‌شوم پس استر برای من بس است: لا أکرّ علی من فرّ و لا أفرّ ممّن کرّ، و البغلة تزجینی.[۳][۴].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۵۹
  2. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۲۶۱.
  3. بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۵۹
  4. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۲۶۱.