ابن ابی‌الحدید

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۴۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ابن ابی الحدید (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • عبد الحمید ابو حامد، ابن ابی الحدید، از عالمان و محقّقان معتزلی مذهب اهل سنت (۵۸۶-۶۵۶ ق) است که شهرت او به خاطر شرحی است که بر نهج البلاغه در ۲۰ جلد نگاشته است. وی در مداین به دنیا آمد، سپس به بغداد رفت. ادیب بود و به مطالعۀ کتاب‌های تاریخی و ادبی علاقۀ بسیار داشت، قصایدی هم در ستایش خاندان پیامبر دارد. سال‌ها اندوخته و آموخته‌هایش را به درخواست ابن العلقمی (وزیر شیعی مذهب «المستعصم») نگاشت تا این شرح عظیم پدید آمد. بعد تاریخی این کتاب قابل توجّه است و این قسمت‌ها به فارسی هم ترجمه شده است.[۱] ابن ابی الحدید گرچه شیعه نیست، امّا در تفکر کلامی از معتزله است و ارادتی شگرف به علی(ع) دارد[۲].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. دربارۀ او ر. ک: «یادنامه علامۀ امینی» ، مقاله یازدهم، «دائرة المعارف تشیّع» ، مدخل «ابن ابی الحدید» ج ۱ ص ۲۹۳
  2. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۴۴.