عبدالله بن مغیره بجلی
مقدمه
از اهالی کوفه و از اصحاب حضرت موسی بن جعفر (ع) و حضرت رضا (ع) محسوب میشد[۱]. محمد بن عیسی از حسن بن علی بن فضال روایت کرده: «عبدالله بن مغیره گفت: واقفی بودم و با این حالت حج انجام دادم. وقتی به مکه رسیدم، در سینه من چیزی پیدا شد[۲]. گفتم: خدایا! تو میدانی خواسته و اراده مرا، پس به بهترین ادیان راهنماییم کن. به دلم آمد که به نزد حضرت رضا (ع) بروم. به مدینه آمدم و در خانه امام (ع) ایستادم و به غلامش گفتم: به آقایت بگو، مردی از اهل عراق آمده است در خانه تو! در این هنگام صدای امام (ع) را شنیدم که فرمودند: داخل شو ای عبداللّه بن مغیره. پس داخل شدم. وقتی نگاه به من کرد، فرمودند: خدا دعوت تو و هدایت تو را اجابت کرد و تو را به دینش راهنمایی نمود. گفتم: گواهی میدهم که تو حجت خدا و امین او بر خلقش هستی»[۳].[۴]