نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۷ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۷ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۸ توسط Bahmani(بحث | مشارکت‌ها)
پنهانزیستیحضرت مهدی (ع) نه فقط چگونگی زندگی آن حضرت را در هاله‌ای از اسرار فرو برده که بسیاری از موضوعات مربوط به حیات آن حضرت را نیز جزو امور پنهان نظام هستی قرار داده است. یکی از مهم‌ترین این امور پنهان، محل زندگی آن حضرت در طول غیبت است. بسیاری علاقه‌مندند بدانند آن خورشید پنهان در کدامین بخش از این کره خاکی به گذران عمر می‌پردازد. به بیان دیگر، کدامین قسمت از زمین، افتخار این منزلت را دارد؟ میلیون‌ها انسان واله و شیفته، صدها سال است که در هر پگاه آدینه سخن به ندبه می‌گشایند و این‌گونه می‌سرایند: "ای کاش می‌دانستم چه جایی منزل گرفته‌ای و چه سرزمینی و مکانی تو را دربرگرفته است! آیا در کوه رضوایی یا جای دیگری یا در ذی طوی هستی؟ دشوار است بر من که مردمان را ببینم و تو دیده نشوی"[۱]. در این درس، برای روشن شدن این موضوع، پای به گلستان کلاممعصومان (ع) می‌گشاییم و با سیری در کلامنورانی ایشان، از آن انفاس قدسی برای حل این راز، استمداد می‌طلبیم. با یک نگاه کلی در این بوستان پرطراوت، به چهار دسته روایت در این موضوع بر خواهیم خورد که هریک محل زندگی حضرت مهدی (ع) را در دوره‌ای از حیات پر برکت او به تصویر کشیده است؛ اگرچه برای برخی دوره‌ها صراحت و روشنی بیشتری وجود دارد و برخی دوره‌ها به دلایلی به اجمال و ابهام پاسخ داده شده است. این دوره‌ها عبارت‌اند از:
امام باقر (ع) به ابوبصیر فرمود: صاحب الامرحضرت قائم (ع) را غیبتی است که در آن سی نفر همراه او خواهند بود و وی را یاری می‌کنند و تنهایی را از آن جناب دور می‌سازند، و چه خوب منزلی است مدینه. (یعنی حضرت در آن دوران در مدینة النبی ساکن خواهد بود و سی نفر همیشه همراه او هستند که آن جناب را می‌بینند و با ایشان مجالست دارند)[۳].در بعضی روایات کوه «رضوی إ» و منطقه «ذی طوی إ» به عنوان محل سکونت حضرت در ایام غیبت یاد شده است[۴].
علامه مجلسی در بحارالانور حدیثی مفصل از حکایتی عجیب از یک جزیره به نام «خضرا» نقل می‌کند که مقر سکونت حضرت و اطرافیان ایشان است[۵][۶]
