زیاد بن منذر همدانی کوفی
مقدمه
ابوجارود زیاد بن منذر همدانی خارقی از اصحاب امام باقر و امام صادق (ع) بود [۱] و از آن دو بزرگوار،[۲] زید بن علی،[۳] اصبغ بن نباته، عطیه عوفی و دیگران روایت کرده است.[۴] وی را از یاران امام سجاد (ع) نیز دانستهاند.[۵] کثیر بن عیاش، ابوبصیر، ابومالک حضرمی و زیاد بن عیسی از وی روایت کردهاند.[۶] نابینا متولد شد و پس از قیام زید بن علی تغییر عقیده داد [۷] و به زیدیه پیوست[۸] و سپس فرقه جارودیه، از زیدیه را بنیان نهاد.[۹] این فرقه را سرحوبیه هم گفتهاند؛ زیرا امام باقر (ع) ابومنذر را سرحوب نامید و فرمود که این نام شیطانی کور است.[۱۰] همچنین امام صادق (ع) وی را در زمره کافران و دروغگویان شمرده و لعن کرده است.[۱۱] مرگش را بین سالهای ۱۵۰ تا ۱۶۰ هـ نوشتهاند.[۱۲]
ابوجارود صاحب اصل[۱۳] و همچنین کتاب تفسیری است که از امام باقر (ع) روایت کرده است[۱۴].[۱۵]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال الطوسی ۱۲۲ و۱۹۷.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۳۸۸.
- ↑ خلاصة الاقوال ۲۲۳.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۱۰۳، ۱۰۶ و ۱۱۳ تاریخ الاسلام ۹/۱۴۰.
- ↑ الذریعه ۴/۲۵۱.
- ↑ جامع الرواة ۱/۳۳۹.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۳۸۷ و۳۸۸.
- ↑ رجال الطوسی ۱۲۲.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۳۶.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۲۲۹.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۲۳۰.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۳۸۷.
- ↑ الذریعه ۲/۱۵۰.
- ↑ الذریعه ۴/۲۵۱.
- ↑ فرهنگنامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۳۵۰.