مغیرة بن نوفل بن حارث

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۶ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
مغیرة بن نوفل بن حارث
تصویر قدیمی مکه
نام کاملمغیرة بن نوفل بن حارث
جنسیتمرد
کنیهابویحیی
از قبیلهقریش
از تیرهبنی‌هاشم
پدرنوفل بن حارث بن عبدالمطلب
همسرامامه دختر ابی العاص
پسریحیی بن مغیرة بن نوفل بن حارث
محل تولدمکه
از اصحابامام علی
حضور در جنگجنگ صفین
فعالیت‌های اوقاضی مدینه

مقدمه

مغیره، فرزند نوفل بن حارث بن عبدالمطلب کنیه‌اش ابویحیی از قبیلۀ قریش و هاشمی بود و زمان پیامبر خدا (ص) - قبل از هجرت - در مکه به دنیا آمد. برخی نیز گفته‌اند: وی حدود شش سال از حیات پیامبر (ص) را درک کرد[۱].

مغیره، با امامه دختر ابی العاص که قبلاً همسر امیرالمؤمنین (ع) بود ازدواج کرد، زیرا حضرت پس از ضربت خوردن و هنگام شهادت، وصیت کرد نشد که او با مغیره ازدواج کند. با این که معاویه به خواستگاری امامه آمد ولی او حاضر نشد با او ازدواج کند و طبق سفارش امیرالمؤمنین (ع)، با مغیره ازدواج کرد و از او یحیی را به دنیا آورد[۲].

مغیره شخصیتی بزرگ و بانفوذ بود که در زمان خلافت عثمان قاضیِ مدینه بود. او در جنگ صفین در رکاب حضرت علی (ع) مجاهدت کرد و امام (ع) را یاری نمود. وی مردی شجاع و دلاور بود و لذا هنگامی که ابن ملجم لعین حضرت علی (ع) را مجروح کرد و فرار نمود، مردم برای دستگیری او را تعقیب کردند اما به مردم با شمشیر حمله کرد و از دست مردم فرار کرد، تا این که مغیره او را دید، بلافاصله پارچه‌ای روی صورت او انداخت و توان حمله را از او گرفت، بعد او را به زمین زد و شمشیرش را گرفت و او را در منزل خود حبس کرد و پس از شهادت امام امیرالمؤمنین (ع)[۳] بلافاصله این مرد نگون‌بخت و اشقی الأولین و الآخرین و قاتل امام المتقین را تحویل امام حسن مجتبی (ع) داد و به دستور حضرت او را به دار مجازات کشیدند و به جهنم واصل نمودند.[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. اسدالغابه، ج۴، ص۴۰۷.
  2. اسدالغابه، ج۴، ص۴۰۷؛ و ر. ک: الاصابه، ج۶، ص۲۰۱.
  3. اسدالغابه، ج۴، ص۴۰۷؛ و ر. ک: رجال طوسی، ص۵۸، ش۳.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۳۳۷-۱۳۳۸.