دارالاباحه
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
«دارالاباحه» هر سرزمینی که در تصرف مسلمانان نباشد و برابر مقررات جهاد، مسلمانان بتوانند آن را متصرف شوند. اموال سکنۀ آنجا مباح است. غالب اسیران جنگی را آزاد می‌کردند، ولی در صورت نیاز تعدادی را به بردگی می‌گرفتند. غزوات محمود غزنوی در سرزمین هند در ظاهر به این صورت بود و قاضی ابوالحسن بولانی و ناصرخسرو به عمل محمود معترض بودند. اجداد صفویه و دولت عثمانی هم به دستاویز غزوات، در گرجستان به صورت دارالاباحه عمل کرده‌اند[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ج۳، ص۱۸۶۲؛ فقه سیاسی، ج۳، ص۲۶۵ ـ ۲۶۳.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی ج۲، ص ۱.