کوه رضوی در معارف مهدویت
این مدخل زیرشاخهٔ بحث کوه رضوی است. کوه رضوی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: کوه رضوی در معارف مهدویت - پرسش‌های مرتبطمقدمه
نخستین کوه از کوه‌های "تهامه" در یک منزلی "ینبع" و هفت منزلی مدینه است. در برخی روایات، از آن به‌عنوان محل زندگی حضرت مهدی (ع) نام برده شده است. راوی می‌گوید: با امام صادق (ع) از مدینه خارج شدیم، به روحا (اطراف مدینه) که رسیدیم، حضرت نگاهش را به کوهی دوخت و مدت زمانی ادامه داد. و فرمود: این کوه "رَضْوی" نام دارد. خوب پناهگاهی است برای خائف امام زمان در غیبت صغری و کبری[۱]. صاحب مراصد الاطلاع می‌نویسد: "رَضْوی، کوهی است میان مکه و مدینه، در نزدیکی ینبع، دارای آب فراوان و درختان زیاد کیسانیه می‌پندارند که محمد حنفیه، در آن‌جا زنده و مقیم است"[۲]. در دعای ندبه هم می‌خوانیم: « لَيْتَ شِعْرِي... أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَمْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى»[۳].
در احادیث فراوانی از "رَضْوی" یاد شده است از جمله، پیامبر (ص) فرمود: "رَضْوی، خدای از آن خشنود است" و نیز فرمود: "رَضْوی از کوه‌های بهشت است". امام زین العابدین (ع)، در ضمن حدیثی طولانی از آمدن جبرئیل امین در آستانه ظهور به محضر آن حضرت سخن گفته، در پایان می‌فرماید: "... آن‌گاه اسبی را که براق نامیده می‌شود به حضور ایشان می‌آورد. قائم بر آن سوار می‌شود، سپس به سوی کوه رَضْوی حرکت می‌کند"[۴]. امام صادق (ع) نیز از گرد آمدن ارواح مؤمنان در گلستان "رَضْوی" سخن می‌گوید: "... پس روح مؤمن در گلستان رَضْوی با آل محمد (ع) دیدار می‌کند... تا روزی که قائم اهل بیت قیام کند..."[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ غیبة طوسی ص ۱۶۲.
- ↑ مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنه و البقاع، ج ۲، ص ۶۲۰.
- ↑ مفاتیح الجنان، دعای ندبه، کاش می‌‌دانستم که در کدامین سرزمین اقامت داری، آیا در رضوی هستی یا جای دیگر یا در ذی‌طوی به سر می‌‌بری.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۶.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۹۷.
- ↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۳۶۴؛ [عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۳۱۷.