جرداء بنت سمیر

مقدمه

هرثمه بن سلیم می‌گوید: من چون از صفین بازگشتم به همسرم جرداء بنت سمیر که از شیعیان علی بن ابی‌طالب (ع) بود، گفتم: آیا امام و مولایت ابوالحسن علی بن ابی‌طالب تو را به تعجب نمی‌آورد از این که ما وقتی وارد کربلا شدیم، حضرت مقداری از خاک آن را برداشت و بویید و فرمود: «وای بر تو ای خاک! به زودی از میان تو قومی محشور می‌شوند که بدون حساب وارد بهشت می‌شوند؟» آیا علی علم به غیب دارد؟

جرداء که زن با ایمانی بود و به امامت امیرالمؤمنین (ع) اعتقاد راسخ داشت، به شوهر گفت: مرا واگذار ای مرد، همانا علی (ع) غیر از حق چیزی نگفته است.

هرثمه بن سلیم می‌گوید: دیری نگذشت که واقعه عاشورا در سال ۶۱ هجری رخ داد و سخن غیب علی (ع) به وقوع پیوست^[۱].^[۲]