حارث بن صیاح

مقدمه

حارث و به قولی «حُرّ» فرزند صياح از شیعیان و یاران على (ع) بوده است. شیخ طوسی، او را از اصحاب امیرالمؤمنین (ع) به شمار آورده است^[۱]. نصر بن مزاحم و طبری از حُرّ (حارث) بن صياح برای ما نقل کرد که می‌گفته است: در آن روز (یکی از روزهای سخت جنگ صفین) شمشیر یمنی در دست مالک اشتر بود که چون آن را فرود می‌آورد، می‌پنداشتم آب از آن فرو می‌چکد، و چون آن را بر می‌کشید، نزدیک بود درخشندگی آن، چشم را خیره کند. او دلیرانه بر دشمن ضربه می‌زد و پیش می‌رفت و می‌گفت: سختی‌هایی است که به زودی از ما می‌گذرد^[۲].^[۳]

↑ رجال طوسی، ص۲۳۹، ش۳۲؛ در شرح ابن ابی الحدید، «حارث بن صباح» اما در رقعة صفين و تاریخ طبری نام او «حر بن صباح» ضبط شده است.
↑ ر. ک: وقعة صفین ص۲۵۴؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۲۲ و شرح ابن ابی الحدید، ج۵، ص۲۰۵.
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۲۹.