فلسفه وحی الهی (کتاب)
بیشتر بدانید این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
فلسفه وحی الهی (مبانی جهانشناختی دینی) کتابی است به زبان فارسی که به بررسی ماهیت وحی میپردازد. این کتاب به قلم یحیی کبیر نوشته شده و توسط مطبوعات دینی به چاپ رسیدهاست.[۱]
فلسفه وحی الهی (مبانی جهانشناختی دینی) | |
---|---|
![]() | |
از مجموعه | [[سلسله آثار، حکمت و عرفان ۵ (کتاب)|سلسله آثار، حکمت و عرفان ۵]][[رده:مجموعه کتاب سلسله آثار، حکمت و عرفان ۵]] |
زبان | فارسی |
نویسنده | یحیی کبیر |
موضوع | شیعه، کلام شیعه امامیه، عقاید |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات مطبوعات دینی|انتشارات مطبوعات دینی]][[رده:انتشارات مطبوعات دینی]] |
محل نشر | قم |
سال نشر | ۱۳۸۶ ش |
شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۸۸۱۸-۷۶-۵ |
شماره ملی | ۱۲۹۵۱۸۹ |
درباره کتاب
فلسفه وحی از دیدگاه نویسنده این اثر رشتهای است که به منقحسازی مبانی معرفتی و اصول و قواعد و پایههای معارف و گزارههای دینی میپردازد.
نویسنده ابتدا از رابطه مبدأ و معاد و جهانبینی توحیدی و تفاوت آن با جهانبینی مادی و الحادی سخن رفته و دلایل گرایش به الحاد معرفی شده است و از خداشناسی فطری که در آیات قرآن منعکس شده دفاع شده است. در این میان از صفات الهی مخصوصاً عدل الهی و نیز معاد و قیامت بحث گردیده است. سپس به نقش نبوت و امامت و جایگاه آن دو در راهنمایی و هدایت بشر و از فلسفه سیاسی شیعه در عصر غیبت و مبانی حکومت اسلامی و ولایت فقیه دفاع شده است میپردازد.[۲]
فهرست کتاب
- مقدمه؛
- بخش اول: مبدأشناسی و منتهیشناسی؛
- فصل اول: آغازشناسی؛
- فصل دوم: تعادل - عدل - اعتدال؛
- فصل سوم: منتهیشناسی - انجام شناسی - قیامت - معاد؛
- بخش دوم:هدایتشناسی - وحیشناسی؛
- فصل اول: نبوت؛
- فصل دوم: ولایت - امامت - رهبری؛
- بخش سوم: جمهوری اسلامی فلسفه سیاسی در عصر غیب عصر حاکمیت عالم ربانی؛
- فصل اول: حکومت؛
- فصل دوم: حاکمیت علم و عالم در عصر غیب؛
- فهرست آیات قرآن کریم؛
- فهرست احادیث؛
- فهرست اصطلاحات؛
- فهرست اعلام؛
- فهرست کتب.[۳]
درباره پدیدآورنده
حجه الاسلام و المسلمین آقای دکتر یحیی کبیر، (متولد ۱۳۳۳ گرگان). در کنار دروس حوزوی، مدرک دکترای فلسفه محض را از دانشگاه تهران اخذ کند. تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون آقایان: مرتضی مطهری، حسن حسن زاده آملی، عبدالله جوادی آملی، انصاری شیرازی، فاضل لنکرانی، وحید خراسانی، سید حسین شمس و شیخ جواد تبریزی فرا گرفت. از جمله سوابق و فعالیتهای وی: مسئول تحقیقات مرکز تربیت مربی دفتر تبلیغات قم، مسئول و عضو شورای گروه فلسفه، مسئول امور فرهنگی، مشاور فرهنگی ریاست پردیس و عضو هیئت رئیسه و مشاور آموزشی دانشجویان.
بیش از ۲۵ مقاله و همچنین بیش از ۲۰ کتاب از آثار وی میباشد که از آن جمله:کتاب مبانی عرفان، کتاب عارفان الهی و عرفان برتر، کتاب عرفان و معرفت قدسی، کتاب فلسفهی وحی، کتاب جهان بینی تطبیقی، کتاب انسان کامل از دیدگاه ابن ترکه، کتاب مبانی حکمت متعالیه، کتاب بنیاد حکمت طباطبایی.[۴]