هانی بن ابی‌حیه همدانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۶ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

هانی‌ بن ابی‌ حیه همدانی، از هواداران و عمّال عبیدالله‌ بن زیاد بود. او به همراه زبیر بن اروج تمیمی، سفیر عبیدالله‌ بن زیاد به سوی دمشق بودند تا سرهای مسلم بن عقیل و هانی بن عروه را به نزد‌ یزید ببرند و گزارش‌ کار را ‌ارائه‌ نمایند.[۱]

مقدمه

هانی‌ بن ابی‌ حیه آن زمانی است که مختار ثقفی در آستانه حرکت به سوی کوفه از او که به قصد انجام عمره مفرده به مکه آمده بود، می‌شنود که سلیمان بن صرد خزاعی عازم نبرد با شامیان است.[۲] این امر در تسریع بازگشت مختار به کوفه نقش داشته‌است.

عمر بن سعد همان عصر عاشورا سر مقدس‌ امام حسین (ع) را توسط خولی‌ بن یزید اصبحی و حُمَید بن مسلم ازدی برای عبیدالله‌ بن زیاد به کوفه فرستاد[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. ر. ک: انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی. ، ج۲، ص۳۳۹،۳۴۱-۳۴۲؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردو ۶ الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمدبن ‌داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی س العظم، دمشق: ۱۹۶۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ص۲۴۰-۲۴۱؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی. ، ج۵، ص۳۷۶،۳۸۰.
  2. الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدر آباد دکن: ۱۳۹۵ قمری/ ۱۹۷۵ میلادی، ج۶، ص۵۴.
  3. انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی. ، ج۲، ص۵۰۳؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردو؛ الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمدبن ‌داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰میلادی. س العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی. ، ص۲۵۹؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی. ، ج۵، ص۴۴۵. قس طبرانی در المعجم الکبیر، طبرانی، ابوالقاسم حمدی عبدالمجید السلفی، قاهره: دار احیاء التراث العربی، ۱۹۸۳ میلادی. ، ج۳، ص۱۱۷، تنها خولی را نام برده است.
  4. محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۷۲.