عون بن عقیل بن ابی طالب
مقدمه
«عون»، فرزند عقیل بن ابی طالب (ع)، بنا به قولی برای یاری امام حسین (ع) به کربلا آمد و در روز عاشورا به فیض شهادت نایل گشت[۱].
در برخی مقاتل این رجز را به او نسبت داده‌اند که در میدان نبرد می‌‌خواند:
| اقْسَمْتُ لا ادْخُلُ الَّا الْجَنَّةِ | مُصدِّقاً بِاحْمَدَ وَالسُّنَّة | |
| وَالْبَعْثُ مِنْ بَعْدِ انْقِطاعِ الدَّنَة | هُوَ الَّذي انْقَذَنا بِمِنَّه | |
| منْ حَيْرَةِ الْكُفْرِ وَ سُوءِ الظَّنَّةِ | صَلَّى عَلَيْهِ اللَّه بارِي الْجَنَّةِ |
سوگند می‌‌خورم که جز به بهشت وارد نمی‌شوم چون تصدیق کننده احمد و سنتش هستم و قیامت بعد از سپری شدن دنیاست. او پیامبر (ص) کسی است که با احیانش، ما را از سرگردانی کفر و سوء ظن رهانید. درود پروردگار ایجاد کننده بهشت، بر او باد. علامه تستری منکر وجود چنین فرزندی برای عقیل و شهادتش در کربلا شده است[۲].
وجود چنین فرزندی برای عقیل که در کربلا شهید شده باشد قطعی به نظر نمی‌رسد؛ زیرا کتاب‌های مقاتل معتبر غیر از مناقب ابن شهرآشوب، متعرض چنین شهیدی به نام عون بن عقیل نشده‌اند. والله العالم[۳].
منابع
پانویس
- ↑ مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۲.
- ↑ قاموس الرجال، ج۸، ص۲۸۶.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص ۲۳۸-۲۳۹.