نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Wasity(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۲۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۵ توسط Wasity(بحث | مشارکتها)
از روایات فهمیده میشود که امام زمان، دین جدیدی را به جهان عرضه نمیکند، بلکه چون مردم از اسلام واقعی منحرف شدهاند، حضرت دوباره به آن دین دعوت میکند؛ چنانکه پیامبر (ص) به آن دعوت کرد و در حقیقت حضرت مهدی (ع) سنّت محمدی را احیا میکند. از این روایات چند نکته استفاده میشود:
برخی از احکام الهی، هرچند از سوی خداوند پایهریزی شده است، ولی شرایط اعلام و اجرای آن در زمان ظهور حضرت مهدی (ع) فراهم میشود و اوست که آن احکام را اعلام و اجرا میکند.
با گذشت زمان، به وسیله زورمندان و تحریفگران، دگرگونیها و تحریفاتی در احکام الهی پدید آمده است و حضرت قائم (ع) پس از ظهور، آنها را تصحیح و تعدیل میکند.
چون فقها در استنباط حکم شرعی، از یک سلسله قواعد و اصول بهره میجویند، گاهی حکمی را که استنباط کردهاند با حکم واقع مطابقت ندارد؛ هرچند نتیجه آن استنباط، برای مجتهد و مقلّدینش حجّت شرعی است؛ ولی در حکومت امام زمان (ع) حضرت، احکام واقعی را بیان میفرماید.
برخی از احکام شرعی در شرایطی خاص و اضطراری و برای تقیه به صورت غیر واقعی اعلام شده است که در روزگار حضرت، تقیه برداشته میشود و حکم واقعی بیان میگردد[۱][۲].