ابوعمرو بن مغیث

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۱۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

ابوعمرو بن مغیث
تصویر کهنی از مدینه
نام کاملابوعمرو بن مغیث
جنسیتمرد
از قبیلهبنی‌اسلم

مقدمه

ابن مغیت از تیره اسلم و مدنی است و در سند روایتی (عطاء بن ابی مروان، از پدرش از جدش = ابن مغیث) قرار گرفته که بر اساس آن، رسول خدا a هنگام ورود به هر شهری، برکت و خوبی آن را از خداوند می‌خواست و از گزند آن، مردم آنجا و آنچه در آن است، به خدا پناه می‌برد. ابن حجر[۱] این روایت را از نسائی از ابن اسحاق نقل کرده، آن را مستند صحابی بودن ابن مغیث قرار داده و در قسم اول از او یاد کرده است. طبق خبری مشابه که بیهقی[۲] آن را ضعیف شمرده. او این دعا را هنگام حرکت رسول خدا a به سوی خیبر، یا دیدن خیبر [۳] شنیده که همراهی وی را در آن نبرد می‌رساند.

ابن مغیث را بیشتر[۴] عبدالرحمان بن مغیث و برخی[۵] عبدالله بن مغیث دانسته‌اند. برخی دیگر[۶] عبدالرحمان بن مغیث را همان ابومروان، پدر عطاء دانسته‌اند، و موسی بن عقبه این روایت را از عبدالله بن معتب نقل کرده است[۷]. نسائی[۸] سند روایت را به ابومغیث بن عمرو رسانده و واقدی آن را از «سعید بن عطاء بن ابی مروان عن أبیه عن جده» نقل کرده و نام ابومروان را، معتب بن عمرو گفته[۹] است.

در مجموع، تصحیف‌های متعددی مانند «ابو» به «ابن»، «مغیث» به «معتب» و همچنین اضافه شدن سعید بن عطاء به سند، دامنه اختلاف را شدت بخشیده، به گونه‌ای که ابن اثیر[۱۰] حتی در لفظ معتب دو ضبط آورده: غیب را نظر محمد بن جریر طبری، و معتب را نظر دیگران دانسته است. اما مزی[۱۱] می‌گوید: طبری در کتاب اسماء من روی عن النبی a نام وی را مغیث دانسته است. از این رو، به نظر می‌رسد ابوعمرو بن مغیث، عبدالرحمان بن مغیث، مغیث بن عمرو و معتب بن عمرو یکی باشند. در هر صورت، وی از کعب الاحبار از صهیب نقل کرده[۱۲] که در این صورت، روایت، مرسل و او تابعی خواهد بود[۱۳] و عجلی، به تابعی بودن وی تصریح کرده است[۱۴]. شخصی به نام ابوعمرو بن مغیث، جز در کتاب الاصابه یافت نشد.[۱۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الاصابه، ج۷، ص۲۳۹.
  2. بیهقی، ج۵، ص۲۵۳.
  3. ابن اثیر، ج۵، ص۲۳۵.
  4. ر. ک: نسائی، ج۶، ص۱۴۰؛ بیهقی، ج۵، ص۲۵۳؛ حاکم، ج۳، ص۴۰۱؛ طبرانی، الدعاء، ص۴۲۷؛ همو، المعجم الکبیر، ج۸، ص۳۴؛ بخاری، ج۶، ص۴۷۲.
  5. ر. ک: ابن عساکر، ج۱۷، ص۱۰۸.
  6. ابن حبان، ج۷، ص۲۵۳.
  7. ابن ماکولا، ج۷، ص۲۷۹.
  8. نسائی، ج۶، ص۱۴۰ و ر. ک: ج۷، ص۲۸۰؛ برخلاف گفته ابن حجر.
  9. ابن ماکولا، ج۷، ص۲۸۰.
  10. ابن اثیر، ج۵، ص۲۳۵.
  11. مزی، ج۳۴، ص۲۷۸.
  12. نسائی، ج۶، ص۱۴۰؛ طبرانی، الدعاء ص۴۲۷.
  13. ر. ک: ابن حبان، ج۷، ص۲۵۳؛ مزی، ج۱۷، ص۴۲۲ و ج۲۰، ص۱۰۳.
  14. مزی، ج۳۴، ص۲۷۸.
  15. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «ابوعمرو بن مغیث»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۵۵.