ابراهیم بن عبدالله محض

آشنایی اجمالی

ابراهیم بن عبدالله محض معروف به «شهید باخَمْری»^[۱] برادر محمد بن عبدالله محض است. در سال ۱۴۵ پس از کشته شدن محمد بن عبدالله بن الحسن برادر پدر و مادری‌اش ابراهیم بن عبدالله قیام کرد و کشته شد؛ پدرشان عبدالله فرزند حسن مثنی پسر حسن بن علی بن ابی طالب (ع)، و مادرشان هند دختر ابوعبیده است.

شیخ طوسی در کتاب رجال خود او را در رجال امام صادق (ع) ذکر کرده است و ابن ندیم در فهرست گوید: ابراهیم بن عبدالله بن حسن شعر هم گفته است و در مقاتل الطالبیین آمده است: ابراهیم بر همان روش و طریقه برادرش محمد بن عبدالله در دین، علم، شجاعت و شدت بوده است^[۲]. ابراهیم از علمای بزرگ در فنون زیادی به شمار می‌رفت و او شاعری آگاه به لغت عربی و اسرار آن و عالم به اخبار عرب و روزها و اشعار آنان بوده است^[۳]. ابراهیم مردی نیرومند و قوی بود.^[۴].^[۵]

قیام ابراهیم

ابراهیم بن عبدالله بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب در سال ۱۴۵ قیام کرد و برادرش «محمد» هم در همین سال قیام کرده بود. پیش از اینکه ابراهیم ظاهر گردد منصور به شدت در تعقیب او بود و او را جستجو می‌نمود. ابراهیم خود حکایت کرده است: تعقیب در موصل مرا ناچار کرد تا اینکه بر سفره منصور نشستم، پس بیرون آمدم و از طلب کردن من دست برداشت. گروهی از سپاه منصور اظهار تشیع می‌نمودند و نامه‌ای برای ابراهیم نوشته و از او خواستند نزد آنان برود تا بر منصور یورش برند.

ابراهیم به بغداد در جایی که سپاه منصور بود رفت، پس منصور دستور داد پلی را بنا کنند، ابراهیم با مردم بیرون آمد تا آن را تماشا کند، چشم منصور بر او افتاد و ابراهیم در میان مردم رفت و خود را پنهان کرد، سپس نزد کسی به نام قامیا رفت و او ابراهیم را به اتاقی برد. منصور برای یافتن ابراهیم تلاش بسیاری کرد و همه جا نگهبان گذاشته بود تا اینکه مخفیگاه ابراهیم شناسایی شد^[۶].

جستارهای وابسته

منابع

نظری منفرد، علی، نهضت‌های پس از عاشورا

پانویس

↑ باخمری: نام مکانی میان کوفه و واسط که به کوفه نزدیک‌تر است؛ و گفته‌اند: از باخمری تا کوفه هفده فرسخ است، و در آنجا قبر ابراهیم بن عبد الله بن حسن بن حسن است. (معجم البلدان، ج۱، ص۳۱۶).
↑ مقاتل الطالبیین، ص۳۱۵.
↑ عمدة الطالب، ص۹۹.
↑ مقاتل الطالبیین، ص۳۱۶.
↑ نظری منفرد، علی، نهضت‌های پس از عاشورا، ص ۴۰۶.
↑ نظری منفرد، علی، نهضت‌های پس از عاشورا، ص۴۱۰.

[1] باخمری: نام مکانی میان کوفه و واسط که به کوفه نزدیک‌تر است؛ و گفته‌اند: از باخمری تا کوفه هفده فرسخ است، و در آنجا قبر ابراهیم بن عبد الله بن حسن بن حسن است. (معجم البلدان، ج۱، ص۳۱۶).

[2] مقاتل الطالبیین، ص۳۱۵.

[3] عمدة الطالب، ص۹۹.

[4] مقاتل الطالبیین، ص۳۱۶.

[5] نظری منفرد، علی، نهضت‌های پس از عاشورا، ص ۴۰۶.

[6] نظری منفرد، علی، نهضت‌های پس از عاشورا، ص۴۱۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]