عبدالله اشتر علوی
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
عبدالله اشتر، فرزند «محمد نفس زکیه». از شجاعان خاندان علوی. وی در مدینه همراه پدرش بر منصور عباسی خروج کرد، سپس برای کمک خواهی از راه دریا به سند رفت و امیر آن دیار عمر بن حفص با دیگر فرماندهان سپاهی او دعوت نفس زکیه را پذیرفتند اما پیش از اینکه دست به قیام بزنند خبر کشته شدن نفس زکیه به آنها رسید و عبدالله به توصیه عمر بن حفص به نزد یکی از امرای غیر مسلمان سند رفت و مورد تکریم او قرار گرفت و مردم بسیاری بر دست او اسلام آوردند و ۴ سال در آنجا بماند. در این هنگام منصور عباسی هشام بن عمرو تغلبی را به حکومت سند گماشت و به او فرمان داد تا عبدالله را دستگیر کند. از این پس روایات پیرامون سرنوشت او مختلف است و به ظن قوی وی در یکی از جنگها با حاکم جدید سند کشته شد و جنازه او را از بیم آنکه سرش را جدا کنند در رود مهران افکندند، اما ابوالفرج اصفهانی مینویسد که هشام بن عمرو او را کشت و سرش را به بغداد نزد منصور فرستاد.[۱].[۲].
جستارهای وابسته
- حسن مثنی (جد اعلی)
- فاطمه دختر امام حسین (جده علیا)
- عبدالله محض (جد)
- محمد بن عبدالله محض (پدر)
- ابراهیم بن عبدالله محض (عمو)
منابع
پانویس
- ↑ خیرالدین زرکلی، الأعلام، ج۴، ص۱۱۶.
- ↑ تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ ص۱۴۹۰.